“Boş boş dolaştım sokaklarda” cümlesindeki. Dolaşmak eylemini, boşa çıkartan amaçsızlık dikkat çekicidir. Amaçlı halinde yürüyüş, spor veya gezmek haline dönüşecek olan dolaşmak eylemi.0 kişi için, içi boşalmış adımlar haline dönüşmüştür. Yani… Ne yaptığımızdan çok, neden yaptığımız eylemlerimizin değerini belirlemiştir. Doğru şeyleri yapmış olmamız. Diğer bir yandan, doğru nedenlerle ve tanımlamış olmakla da bütünlenmelidir.
Yaşadığını hissetmenin en güzel yolu, hayatı olduğu gibi yaşamaktır. Düşünceden, kaygıdan, hayalden, planlamadan haricen canlı nefes alan ve her anı hayatla dolu olan… Sürmekte olan yaşam vardır. Sadece katılman gerekir. Gerekenler, mecburiyetler ve paylarından oluşur. Payına düşeni, gerektiği gibi yapmazsan, bir gün mecburen yapmak zorunda kalacağın yaşam; Bizlerin, ona gönüllü katılmasını diler. Bu öyle bir…
İyiler var. Kötü gibi gözüken. Kötüler var. İyiliğin maskesiyle gezinen. Gözlerle bakıp, insanın içini görmek zor. Gözlerin gerisinde insanın içindeki niyeti bilmek zor. Gözler, gösterileni görmek için yaratılmış. Kalbini görmek için gerekense bir başka. Kalbin gözü, kalp gözü… İşin ilginci kalbi kirli olanda kalbindeki kirliliğin farkında değil. Niyetinin, düşüncesinin, kalbinde olanın, … Bunların hepsinin gerekçeleriyle…
Yapılabilecek tüm hataları. Ben yaptım, Sırf Başkası yapmasın diye. Düşülebilecek tüm tuzaklara. Ben düştüm, Sırf Başkası düşmesin diye. Çekilebilecek tüm acıları, Bir ben çektim, Sırf Başkası çekmesin diye. Hep kaybettim. Sırf, Başkaları kazansın diye. Bir ben, kendimi feda ettim. Sırf Benden başka herkes, Bundan bir ders alsın diye…
Sebep olduklarını bilmeden. Sebeplerin, kendileri olduklarından habersiz. Yakınırlar, yana yakıla… Nedenleri dışarıda aramak kolaydır. Ama zor olan kendimizden kaynaklananları bulmaktır.
“Hayatı paylaşmak” başlığı altında, birileri onun olanı paylaşmaya aday olduğunda, verdiği ve aldığı dengesinde, verenin hep o olduğunu anlamaya başladığında… Sırtında ağır bir yük olur diğeri. Paylaşmakta sömürülmek, Paylaşmakta kullanılmak, Paylaşmakta hep aynı yükleri aynı kişiye taşıtmak olmamalı, der. Birlik bilinci, Bizlik bilinci, artık sadece bu bilinçle tutamamaktadır hayatı. Duyguları ile bozulan dengelerinin arasında kalır.…
Elindeki ağacın dalıyla toprağa uzunlamasına bir çizgi çizdi. Aralarından geçen çizginin öbür tarafında kaldı. – Bu çizgi bizi ayırıyor. Buradan ilerisi sana yasak. dedi Zaman geçti yağmur yağdı, rüzgar esti topraktaki çizgi silindi. Ardında kalan zihninden hiç silinmedi. O çizgi sonsuza kadar orada durmaya devam etti. ************* Bazı kırgınlıklar unutulmaz. Bir kez araya mesafe konulduğunda,…
Bazen susman gerektiğini bilirsin de , “akacak kan damarda durmaz” misali tutamazsın dudaklarından dökülen kelimelerin hiç birisini. Kelimeler havada uçuşarak giderken “atlasam, onları havada yakalasam keşke” dersin de, iş işten çoktan geçmiştir. Çoktan işitmiştir her birisini. Durursun biraz ve tepkisinin ne olacağını beklersin. Zaman geçer aradan… Bir OHhh çekersin içinden… Anlamadı, önemsemedi… Oysa çoktan duymuş,…
Biri sana bir gün bir yerlerde “ne düşünüyorsun?” diye sorar. Sen, cevap veremezsin… Sonrasında da sadece ” nasıl gidiyor? “ lara talim edersin. Dost kaybetmek ya da edinememek böyle bir şeydir… Sayfa üyemiz Feyza Z. Hanıma bu güzel paylaşımından dolayı teşekkür ederiz.
Birilerinden duymak istediğimiz cevapları alabilmek için neler yaparız? Diretiriz, Açıklarız, İkna ederiz, Zorlarız, Tahrik ederiz, İnanmasını sağlarız, Bıktırırız, Kızdırırız, Yargılarız, Eleştiririz, İtham ederiz, Aşağılarız, … Öyle yapar böyle yapar eninde sonunda duymak istediğimizi o kişiye söyletiriz. Bahane bulmak, bulamazsan eğer bahane yaratmak eyleminin en geçerli tuzağına çekeriz insanları. Bir noktada direnci kırılan kişi duymak istediğimizi…