Mutluluk ve mutsuzluk anları fotoğraf kareleri gibi resmedilir. İçinde. Onlar için işlemez zaman. Aynı duygu, hep aynı ana ışınlar seni. Daha belirgini olana kadar, daha büyük iz bırakanı yapılana kadar. Benzer duygunlar resmedilen ana yeniden ışınlar seni. Yankılarını duyarsın içinde. Tekrarlarını yaşarsın içinde. Hatıraları olur hatırlanan. Yasları olur durmadan tekrarlanan.
Yapmış olmak için, Paylaşmış olmak için, Bu günde bir şey yapmış olmak adına, Araştırmadan, sindirmeden, Özümsemeden … Özensiz ve nedensiz… Paylaşımları biz dahi yapsak okumayın. Siz de siz olun sakın böyle şeyler yapmayın. 😀 Emin olun; vasat, iyi, çok iyi, mükemmel, mükemmel ötesi insanlar var. En kötünüz iyi olsun. Mümkün ise çok iyi olmaya çalışın.…
Ergen ezikliğinde, Ergin hayatları anlatırlar ya Kanmayın!… Yalandır. Ergenliğin bitişi ve yetişkinliğe geçişin arasında, tamamlanmışlık gerekir. Sürdürülen ve süregelen eksikliklerle bir sonraki hayatına dikey geçiş yapanların bitmez özlemlerine, bitmez yoksunluklar eklenir. Yaralı ergenlerin, yarım kalmış geçmişlerinden kaçmak için yetişkin gibi yaptıklarını hissedersin. Bir yaşına bakarsın, bir de duruşuna bakarsın. Bir de yetişkin simalarındaki anlam veremediğin…
Nasıl olacağını, Neden olacağını, Ne olacağını, Nerede olacağını, Gerekeni, Beklediğini, İstediğini, Anlattı… Kadın yoktu anlatılanların içinde. Şiirlerin içinde anlatılan… Şarkılarda söylenilen… Kollarında taşınılan… Birlikte yaşanılan kadınlar yoktu yanlarında. Akıllarında yaşattıkları kadınlığı anlattı erkekler. Görmedikleri, gözükmez. Kabul etmedikleri, kendilerini kabul edilmez zannetti sonra. Utanç oldu etekler. Utanç oldu kahkahalar. Utanç oldu kadınla birlikte tüm anılanlar. Kadınları…
Uzak olsan, ayrılmış ya da bir yerlerde kaybetmiş olsan. Bayramlaşamamanın acısını duyarsın içinde. Kalbin bilir ve hatırlar. Bilir ve hatırlanırsın. Kalpler bir atar. Gönül gözleri birbirine bakar. Bayram bayramdır. Bayram hatırladıklarının hatıralarıdır. Ve bayram, bu gün yanında olanlarınla ve olamayanlarla kutladıklarındır. Bayramınız kutlu olsun. Bayramları kutlu olsun. Bayramımız kutlu olsun.
Ayıbını örtmek için Ayıpını örtmeye uğraşmış. Cenabet düşüncelerinin kirliğinde görmüş dünyayı. Utanmış kendinden, aslında. Utanmaktan gebermiş de, ondan sağa sola saldırmış. Bu kadar aç olduğundan utanmış. Bu kadar kirli bir kalbin düzelemeyeceğinden utanmış. Kirli niyetine dokunan ve ortaya çıkartan her şeyden öldüresiye, yok edesiye utanmış. İradesizliğinden utanmış. Utanmaz dediğinden daha utanmaz kirli niyetinden utanmışta, niyetini…
Ne yapsan yaranamazsın kimseye. Hayat da zaten böyle değil midir ki? O yüzden bildiğini yapmak, İnandığın yoldan gitmek, Rotanı kendin çizmek zorunda kalırsın. Hepimiz öyle yapmaz mıyız?
Hayata küstüm… Umudumu yitirdim… İnancımı kaybettim… Bıktım, sıkıldım… Aştım, bitirdim, geçtim, vazgeçtim… Ben bu aralar çok değiştim… Diyorsanız yaşlanmışsınızdır artık. Tası tarağı toplayıp gidin. Dünya çok kalabalık zaten.
Dünya büyük ama, Nasıl büyük bir hayat yaşanabiliriz? Yaşanılan süreyi nasıl değerli kılabilir ve anlamlı hissedebiliriz? İşte cevap… Tam olarak, bu soruyu kendimize sorarak. Bu soruyu kendimize sormuyor isek bir cevaba da ihtiyacımız olmaz. O zaman akıntıyla gideriz. Su nereye biz oraya.
Her türlü insandan, Bin türlü hayat dinlersin. Yine de o anda bir insanı izlersin. Bir diğeriyle ölçmezsin hiç birini. Her birini ayrı ayrı dinlersin. Tekrar değildir, Benzer değildir, Ezber değildir hiç biri. Sen değildir, Ben değildir, Biz değildir hiçbiri. Her birini kendi gerçeğinde izlersin.