İyiler var.
Kötü gibi gözüken.
Kötüler var.
İyiliğin maskesiyle gezinen.
Gözlerle bakıp, insanın içini görmek zor.
Gözlerin gerisinde insanın içindeki niyeti bilmek zor.
Gözler, gösterileni görmek için yaratılmış.
Kalbini görmek için gerekense bir başka.
Kalbin gözü, kalp gözü…
İşin ilginci kalbi kirli olanda kalbindeki kirliliğin farkında değil.
Niyetinin, düşüncesinin, kalbinde olanın, …
Bunların hepsinin gerekçeleriyle birlikte, o kendisinde tam bir bütünlükte.
Kendinden emin.
Kendisiyle barışık.
Renginin beyaz olduğunun inancın da.
Gerçekte renginin Gri olduğu ise;
bir başkasın beyazının yanında,
bir başka gözle,
Bir de bakasının kalbinin gözüyle, bakmasının şartıyla
görülebilir durumda.