Bazı işlerin, işvereni şeytandır. Çalışanları da kayıp ruhlar. Şeytan iyi bir işverendir. Personelini en üstlerdeki konumlara yerleştirir. Onlara imkanlar, olanaklar sunar. Güç verir. Sarhoş eder onları. Önden bedelsiz verdiklerini, geri alacağı zamanı bekler. Sabırla bekler. Onun için her kayıp ruh, her şeyden daha değerlidir. Eğer insanın kendisi teslim etmediyse, elde etmesi başka bir yolla da…
Çoğu şeyin, çok basit bir sebebi vardır. Bu sebep, meraktır. Merak; yaşantımızın, gelişimimizin, sorunlarımızın, aldanışlarımızın, aldatışlarımızın, keşiflerin, yeniliklerin, geleceğimizin, yakın gelecekte yapacaklarımızın… Tek nedenidir belki de.
Ulaşılmaz olan şeylere, ulaşma sevdası. Kişisel değerliliğin ölçüldüğü alanlardan birisi de bu. “Ben en iyisini hak ediyorum” diyen kişiler için bu. Bu onların, ayrıcalıklı hissetme aracı. Öncüler, takipçiler ve sağlamcılar. Bahsettiğimiz bu kişiler sağlamcılar gurubuna dahildir. Öncüler; Araştırmacı, sorgulayan, risk alabilen, karar alma becerisi yüksek, keşfetme heyecanını yaşayan, esnek, uyumlanabilir, kaynak ve imkanları daha kısıtlı…
Sevilmeye layık birilerini bulsam, işte o zaman seveceğim belki. Diye anlatıyordu, adam. Sevilmeye layık birilerini bulsam, işte o zaman seveceğim belki. Diye anlatıyordu, kadın. Hiç biri sormadı kendine. Ben sevilmeye layık mıyım?
İnsanlar Çocukluk ve gençlik yıllarında, gelecekten bahsederler. Yetişkinlikte, yaptıklarını anlatırlar. Yaşları ilerlediğinde de eski hikayelerini anlatmaya başlarlar. Gündemimizin ne olduğu, nekadarı tükettiğimiz ve geriye ne kadarının elimizde kaldığı ile ilgilidir.
Hormonların yasaklandığı bir dünyada. Ergenliğe giremeyen cocuklar yaşarmış. Aşk ve nefet olmadan. Korku ve heyecanı tadına bakmadan. Kadınlar erkek gibi. erkekler kadın gibiymiş. Donukmuş günler. Donukmuş geceler. Hormonların olmadığı bir dünyada yaşarmış insanlar. Buna yaşamak denirse.
Tezat, Normal ve sıradan insanların, olağandışı şeylerden bahsetmesi. Sıra dışı insanların, normal ve sıradan şeylerden bahsetmesi. Bu tam bir kafa karışıklığı işte.
Bir yalnış anlama varsa, Düzelteyim. İnsanlar başkalarına yazarlar. – Özel birisine, – Birilerine, – Herkese, – Anlayan kişilere, – Zümrelere veya belirli kitlelere, … Ben kendim için yazarım. Yukarıdakilerin hepsi için de, paylaşırım. Yani yazı size uygun değilse, kendinizi zorlamayın. Bir sonrakine geçin.
Mistik sanatlar… Bir gün çoklu evreni çözersem, Belki, bu evrende durmam. 😁 Bir gün zaman ve mekan kavramını aşarsam, Belki, burada ve bu zamanda olmam. 😁 Bir gün sonsuzluğa ulaşır ise, Belki, bu kısacık anda sıkışıp kalmam. 😁 Sonuca gelelim dilerseniz. Nedenleriniz, bugün neleri yaşadığınızı anlatır. Yaşadıklarınız, nedenleriniz olur. Bugünün anlamını bulmadan, gerisi boş bir…
Öyle uzaktaki görmen gerekenler. Ve sen günlük hayatınla o kadar yoğunsun ki. Bildiklerin, yalnızca, bilmek istediklerin. Gördüklerin, yalnızca, görmek istediklerin. Düşündüklerin, yalnızca, düşünmek istediklerin. Ve sen öyle kendi dünyandasın ki. Yaşadıkların, Sadece, yaşayabildiklerin.