Önemsiz gibi gözüken sıradanların arasında duran,
kendini bukelemun gibi gizleyen
her insanın,
gizlenmekten sağladığı bir kazanım vardır.

Kendini gizleme ihtiyacı, o insan için görülüp kabul edilebilmek ihtimalinden çok daha üstteki raflarda durur.

Kabul edilmeye ve onaylanmaya değecek bir değere sahip olmadığını düşünen için;
kılığına girdiği sıradanlık ya da aşırı iyi paketlenmiş ve maskelenmiş bir sunum, esası oluşturan gerçeklermiş gibi görülmek istenir.

Ye kürküm ye döneminde -yaşamın gerçeklik bulduğu algısında- yaşayan
ve özde kendisinden utanan
veya güvensizlik duyan için….
Olduğundan farklı olmak, bir var olma yolu, bir değer bulma şekli olur.
Ancak;
İnsan kendi olarak kabul gördüğünde,
kendi varlığıyla değer bulduğunda anlamlı olduğundan
öncesinde anlattıklarımızın içinde olan,
bulmak istediği ile bulduğunun gerçekliği birbirinden sahte olur.
Ve bir kez daha gizlenmekten başka çaresi olmadığına inanarak;
döngüsünde dönmeye,
çemberinde olmaya,
kendi kuyruğunu kendisi yakalamaya çalışmaya devam eder.
Gerçeklik, insanın kendisine yönelik bilinç ve farkındalığı ile olacaktır.
Bunu kendini kabul etme süreci destekleyecek.
Bir sonraki adım ise güçlenerek kendinden ve sonrasında başkalarından saklanmaktan vazgeçmek ile devam edecektir.