Bazı insanları fazla önemsiyorum. Bazen başka insanlar beni fazla önemsiyor. Bazen de kendimizi fazladan önemsiyorum. Önemli şeyler bunlar. Önemli olmak, önemli. Bu konu, o da önemli bir konu. Sizin de bu yazıya gereken önemi vermeniz gerekiyor. Yani bu yazı, Ö-N-E-M-L-İ ☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️ Abartı, yaşamın içerisinde olan. Önemli olmak da abartılmış bir algı. Önem avuçlarımızda tuttuğumuz su.…
Bu bir yaşam piramidi. Siz bunu Lafonten’den masallar sanıyordunuz. Değil ! Simdi düşünün… Kendinizi, en yakın hissettiğin canlı hangisi? İletişim, ilişki, iş, dostluk, aile yapıları, meslek seçimleri,… Hayatımızın her aşamasında ne yaptığımız, Nerede durduğumuz, Seçimlerimizin ne olduğu, Elde edeceğimiz sonuçların ne olabileceği, Yaşam piramidinde kendimizi koyduğumuz yerle sandığımızdan çok daha fazla ilgilidir. Tabi ki bu,…
Hayata çiçek açmış papatyaların, mutluluk adına toplanıp cansızlaştırıldığı dünya. Aldığınla verdiğinin eş olmadığı ömrün. Ve bir sana adil olmadığını sandığın kendi hayatın. Ekinleri eken de, ekinleri biçen de aynı el. Ellerine bakmadan, Kime sorarsın yaşadıklarının hesabını?
Kullanıldığına öylesine inanmış biri. Ölesiye buna tutunursa. Ne olur sonucu? Söyleyeyim, zalim. Haksızlığa uğramış, hakkı yenilmiş, dışlanmış, ezilmiş, acı çektirilmiş… Bunların birine dahi koşulsuz ve her şeyden çok inanmış biri, Asla kendi içinde dengeyi bulamaz. Artık onun varlığı tepkidir. O artık intikamdır. Cellatlarına Azrail kesilir ve onları tırpanlar. Ver Allah tırpanlar. Hayatı buna bağlıymış gibi…
Baharın toprak kokusuna uyanmak. Yüzünü doğan güne çevirmek. Nasıl güzel bir ülkede yaşadığını hatırlamak. Gün bu gün yaşadığımızı hissetmek için. Gün bugün yaşamak için. Günaydın
Acılı paylaşımlar, kırmızı biber gibi acılı ve bir o kadar faydalı. Hüzün ve kırgınlık bizi kendimize getiren ve değişmemiz için yeterince güçlü olan bir neden. Hiç kimse yeterince canı yanmadan adım atmıyor. Ve hiç kimse canı bu kadar yanarken adım atacak gücü kendinde bulamıyor. Hep derim, Hiç bir şey sebepsiz ya da nedensiz değil. Ve…
Dondurduğun kendini, Durdurduğun kendini Serbest bırakmak. Sebepsiz olmaktan, nedensiz kalmaktan sıyrılmak. İnsanı bir zaman içindekiler dışarı atarken. Yine bir başka zaman içindekiler kendine mahkum ediyor. Kendinden kaçmak için dışarıya kaçanlar. Bir süre sonra dış dünyadan kaçmak için, içine kapanıyor. Hayatı gerekçelendirmek zorunda herkes. Yaptıklarını anlamlandırmak zorunda. Bunun için iki araca sahip. Biri hayalleri, Diğeri hedefleri.…
Nefes alın, Nefes aldırın insanlara. Nefes aldırın insanlara. Nefes alın dünyanızda. Soluksuz bırakmayın kendinizi. Kendinizde kendinize, soluklanmaya ve soluk almaya izin vesin. İzin verin insanlar nefes alsınlar. İzin verin siz nefes alın. Canlık ve canlı kalmak için yaşamın nefese ve alana ihtiyacı var. Bir yaşamda olmak, birlikte olmak, bir hayata iki kişi birlikte sıkışmak değil…
Kim olursak olalım. Aynı gökyüzünün altında. Aynı denizin kıyısında. Aynı torağın üzerinde. Birbirine çokta uzak olmayan bir hayatı yaşarız. Paylaşamadıklarımız ve kendimizin sandıklarımız, Saçmalıklarımız, Acılarımız, Sevinçlerimiz, … Bir de tek başımıza kullandığımız emanet zamanımızı kullanırız. Savursakta biter, pintice kullansakta yine de biter. Yanımıza kalmayacaklarla, Kalıcı olarak sahibi olamayacaklarımızla kavgamız sürer gider. Anlamsızlığı anlamlı kılacağını sandıklarımızla…
Hasatın bol, bereketli olsun… Biçilmiş ekinler gibi sende rüzgarla savrul git. Sapınla samanın, samanınla tanen ayrılana kadar savrul git. Savruluşların gidişin, Gidişin savruluşun olsun. Tanelerin kalsın geride. Gidenlerin senden ırak, Kalanların sen olanların olsun sonunda. Harmanın bol, bereketli olsun…