Denize kendi ittiklerini kurtarmak için can simidi atanların kahramanlığı kadar gerçekti söyledikleri.
Böbürlendikleri eskimiş, tüm hikayeleri anlatılmaktan yaşlanmıştı.
Hep bir hikayesi vardı anlattığı, ama bilenlerden tekrar dinleyeni kalmamıştı.
Kendini tekrar etmekten bir türlü bıkmamıştı.
Görenler yollarını değiştirdi, dinleyenler kulaklarını kapattı ve gözlerini kaçırdı.
Hiç birisi “bıktık artık yeter” diyemedi.
Yoluna devam etmeyen, takılıp kaldığı yerden ilerisine geçmeyenden, kimse geçmişini tekrar dinlemek istemedi.
Geçmiş kendisi içinken, bugündü herkesi ilgilendiren.