Hani sadece kendisi için yaşamışlar vardır.
Bencilce, düşünmeden, menfaatçi, zorba, mutsuz ya da beceriksiz. Belki gurursuz ve utançla…
O bile onlara zor gelmiştir de. Minimumdaki gerekliliklerini yerine getirip yaşayıp gitmişlerdir.
Yapmadıkları herşeyi , olmadıkları kimseyi olma görevini çocuklarına devrettiklerine inanmışlardır da sorumluluklarından kurtulmayı böylece umuşlardır.
Cennetin anahtarı, geleceklerinin garantisi, hatalarının affedilişidir umutları.
Öyle olmayacaktır devamı aslında hikayenin…
Bir taş daha koyacak çocukları, onların temellerinin üstüne bir taş daha koyacaktır.
Bir sonraki kuşak bir öncekinin kopyası olacaktır.
Çocuklarımıza önerdiklerimiz değil, onlara gösterdiklerimizdir bizden alacakları.
İstediklerimiz değil, yaptıklarımız olacaktır onların gerçekleri.
