Geri-geri yürümekte, yürümektir. Düz yürümenin doğru olduğuna ikna etmek tamamen sizinle ilgili bir meseledir. Neticede kişi hali hazırda yol katetmektedir. Bir danışman, Nasıl daha hızlı ve doğru yürüyebilirim sorusunu sormayana akıl vermemelidir. Yazıktır canına. Akıl vermek insanlara rahatsızlık hissettirir.
Öncelikler sıralaması denen bir şey var. ?Kendimiz, ?Eşimiz/sevdiğimiz, ?Çocuklarımız, ?Anne/baba, ?Kardeşler, ?Arkadaşlar, ?Başka insanlar, ?İşimiz, Vd… Diyelim ki kendimizi seçtik. Onun kendi içindeki öncelik sıralaması var bir de. Yani liste uzun. Sıralamada ilk sıralardakiler gelişir. Sonlara kalanlar bozulur. Bu çok adildir. Sağlık, ilişki, kimlik, ekonomi, gelişim… Sonuca gelelim; Seçiminiz özünde ne yaşadığınızın nedenidir.,kişisel gelişim,pskoloji,psikolojisi,
Başka insanlar üzerinde nasıl bir etki bırakıyorsunuz? Bunu en iyi gözlemleme alanı yapılan çalışmalardır. Buna psikolojide şimdi ve burada denir. Yani çalışma esnasında benim üzerimde nasıl bir etki bırakıyorsanız. Bana nasıl hissettiriyorsanız. Diğer insanlara da böyle bir etki bırakırsınız. Çalışmalar büyük bir hayatın, abartılı ve hızlandırılmış haliyle tiyatrosunun oynandığı sıkıştırılmış simülasyonlardır. Kendinizi güvenli alanlarda test…
İşimiz yaşamımızın; uzantısı mı tamamlayıcısı mı kaynağı mı eşlikçisi mi yardımcısı mı kendisi mi anlamı mı ispatlayıcısı mı bütünleşen mi sonucu mu ?????????? En azından günümüzün 8 saatini verdiğimiz işimizle kurduğumuz ilişkimiz hayatımızın merkezinde çoğu zaman. İşimiz ve biz iç içe geçmiş bir yaşamı sürüyoruz. İş derken öğrencilik de bir iş, ev hanımlığı da, çocuk…
Onlardan kusursuz olmalarını bekliyoruz ya. Yanlışlar yapıyorlar, kusurlu tavırlarıyla bize bir şeyler yaşatıyorlar ya. Hani eksik bıraktıkları oluyor. Bir de ısrarla düzeltmedikleri. Bu da yapılır mı, bunu nasıl yaptı diyoruz bir zaman sonra. Anne babalarımız, aile bireylerimiz, kardeşlerimiz, eşlerimiz, arkadaşlarımız dan bekliyoruz. Özenmelerini istiyoruz; Kendilerine kimliklerine yaklaşımlarına ilişkilerine ve yakın olduklarına, bizlere. Bunu istisnasız ve…
Biraz da Kuantum Düşünce ve Potansiyeli Konusuna Değinelim. Evrensel bilgi kanallarına bağlanmak. Evrensel bilgi kanallarında bilgi almak. Evrensel kanalla bütün olmak. Gibi kavramları duyan ya da duymayanlarımız olabilir. Bu kavramların her biri kuantum üzerinden anlamlı kavramlardır. Soyut düşünce ve buna yönelmiş bakışla geçerlilik kazanırlar. Bütünün içerisinde anlamlı ve bütünün tamamıyla en dipte yani hücre altı…
Bazı donanımlar vardır ki öyle hemen edinilmez. Yıllar içinde, hatta onlarca yılda sahip olunur. Öne çekmenin, hızlandırmanın hiçbir yolu yoktur. Yetenek, zeka veya bilgiden bağımsızdır. Koşullar ve şartlara ilintili değildir. Yeri doldurulamaz. Mevcut değil ise yerini alacak bir başka şey bulunamaz. Bahsettiğim tecrübedir.be
Duyarsızlığım, içimde kopan fırtınalarda kayboluşumdan. Bir taş atarsın bazen ya kalbime; Halkalar çıksın diye beklersin. Sesim çıksın diye beklersin. Bir hareket olsun istersin. Bulmazsın beklediğini, görmezsin. Göstermeye mecalim kalmaz, O taşın içimde koparttığı fırtınalarda mücadele etmekten halim kalamaz. O denizden çıkıp ulaşamam sana. Ben bir okyanusum derinlerde. Sen çakıl taşı diye savurursun kelimeleri, bana göktaşı…
Yolun var dediğinde, “Nereye kadar yolum var?” diyemedim. Cevabını bildiğimden soramadım. Sormak anlamsız olduğundan soramadım. Layık olduğum yere gönderildiğim için belki de, sormaya gerek duyamadım.
Yazasım yok, konuşasım yok, anlatasım yok, görüşesim yok, Bezmişim ben, yaşayasım yok. Sevesim yok, gülesim yok, ağlayasım yok, üzülesim yok, Bezmişim ben, bezmeye bile isteğim yok. Küsmedim, kızmadım, yorulmadım… Sebebim yok. Bezmişim ben, bunun için bir gerekçeye ihtiyacım yok. Hedeflerim olmuştu bir zamanlar. Vardıklarım oldu. Ulaşamadıklarım oldu. Hayallerim olmuştu bir zamanlar. Gerçekleşenleri oldu. Gerçekleşmeyenleri oldu.…