Tabloda olduğu gibi kodlanır. Bu yüzden değişim – Geçmişle geleceği bu günde bağlayıcı olmalıdır. – Bütünlük oluşturacak, tüm oluşturucularını kapsayacak ve üzerinde çalışacak nitelikte olmalıdır. – Kalıcı olmaya yetecek tekrar ve süre müddetince peşinden gidilmek zorundadır. Değişim, – Düşünsel – Davranışsal – Nörolojik – Kimyasal – hormonel – Duygusal – Tüm bedene hücrelere işleyecek kadar…
Duyarsızlığım, içimde kopan fırtınalarda kayboluşumdan. Bir taş atarsın bazen ya kalbime; Halkalar çıksın diye beklersin. Sesim çıksın diye beklersin. Bir hareket olsun istersin. Bulmazsın beklediğini, görmezsin. Göstermeye mecalim kalmaz, O taşın içimde koparttığı fırtınalarda mücadele etmekten halim kalamaz. O denizden çıkıp ulaşamam sana. Ben bir okyanusum derinlerde. Sen çakıl taşı diye savurursun kelimeleri, bana göktaşı…
Bilindik, tahmin edilebilir, şaşırtmayan olarak geçerli bir davranış modelidir. İyi ya da kötü olması önemsizdir. İstikrar istikrardır. Kötü şeylerde yapsa istikrarlı biri kendi içerinde tutarlı olduğu için kimlik kişilik ve karakter olarak algılanır ve kendine taraftar bulur. Bunu en iyi gözleyebileceğimiz alanlardan biri gerçek zamanlı popüler yarışmalardır. Tüm hayatta bunun yayılmış alanıdır. Kötü huylarını bildiklerimizle…
Güller Serdim Yollarına Tek bir gül, Bir tek sen varsın, yalnız seni seviyorum demekmiş. Sena olan sevgim sonsuza kadar sürecek demenin yolu. 999 tane gül almakmış. Sorsam dedim kendime. Sana 999 tane gül alsam ne dersin? “Aylık bütçemizden o kadar gül alacaksın demek. Senin ne kadar tutacağıyla ilgili fikrin var mı? Alda bir gör bak…
Yolun var dediğinde, “Nereye kadar yolum var?” diyemedim. Cevabını bildiğimden soramadım. Sormak anlamsız olduğundan soramadım. Layık olduğum yere gönderildiğim için belki de, sormaya gerek duyamadım.
Yazasım yok, konuşasım yok, anlatasım yok, görüşesim yok, Bezmişim ben, yaşayasım yok. Sevesim yok, gülesim yok, ağlayasım yok, üzülesim yok, Bezmişim ben, bezmeye bile isteğim yok. Küsmedim, kızmadım, yorulmadım… Sebebim yok. Bezmişim ben, bunun için bir gerekçeye ihtiyacım yok. Hedeflerim olmuştu bir zamanlar. Vardıklarım oldu. Ulaşamadıklarım oldu. Hayallerim olmuştu bir zamanlar. Gerçekleşenleri oldu. Gerçekleşmeyenleri oldu.…
Yine başım dumanlı Bir yangın var içimde, ateşi yok. Bir sıkıntı kaplamış her yanımı, sebebi yok. Bir mahsunum öylece, nedeni yok. Bir yalnızlık ki, insanlar sıkıyor boğazımı. Dedim ya , Yine başım dumanlı Sebepsiz sıkıntılar, sebepsiz olmaz. Sebepleri uzakta olabilir. Geride Olabilir. Gözükmez olabilir. Ama oralarda bir yerde mutlaka vardır.
Güçlü olmak. Gücü kullanmak değil. Kullanmaya ihtiyaç duymayacak kadar kendinden eminliktir. Bağırıp çağırmamız, Öfke krizlerine kapılmamız, Şiddete başvurmamız, Baskı uygulamamız, Saldırgan davranmamız, … Bizim güçlü olduğumuzu değil, kontrolsüz olduğumuzu ve kendimize yeterince inanıp, kendimizi korumak konusunda korku yaşadığımızı gösterir. Sahibi olunan güç, eminlik güven gibi insanın en derinlerinden gelmelidir. Bu insanın içinde olan, olmak halinin…
Süregiden hayatın içerisinde ne kadar varız? Ertelediklerimiz, vazgeçtiklerimiz, umursamadıklarımız, Kaçındıklarımız … İçin neyin olması ya da hangi koşulların bir araya gelmesi gerekli. Kendimizi hayatımıza sıkışmış hissediyorsak, bunda mutlaka bir payımız vardır. Yaşadığımızı hissetmenin en iyi yolu yapmak/ onu yaşamaktır.
Geceler daha bir senindir. Işık vurduğu kadarını görüp, görmediklerinle yorulmazsın. Gece daha bir sessizdir. Gündüz duymadıklarını sakince dinlemeye fırsattır. Gündüzlerin paylaşanı çok olur. Geceler ıssız ıssız olabildiğince senindir.