Yok ile var bir araya gelmişler.
Yok demiş ki,
“Benim halimden anlamazsın.”
Var demiş ki,
” Yok, anlamam”
” Hadi ben anlamam da, sen benim halinden anlar mısın?”
Yok atılmış,
” Yok dedim ya adım. Var olsa ben de senin halinden anlardım elbet”
?????
Anlayışlı olmak, böyle bir şeydir.
Hep başkalarında olması gereken.
Ve sahibi olanın vermek zorunda olduğu düşünülen.
