Görünmez zincirlerle bağlanmış ayaklarından.
Gömülmüş bastığı yere.
Eller, bileklerinden bağlı.
Halatlar sıkmış, bileklerini.
Mosmor etler, kırgın ve zayıf kemikler.
Nutuklar tutulmuş, boğalar düğümlenmiş.
Kelimeler dudaklarında, arasında sıkışmış.
Bağlanmış bir insan kendi kısmetinde.
Sıkışmış gününe ve gecesine.
Ve hepsinden acısı…
Hareketsiz kalmış,
Bir adım olsun atamamış.
Çoktan tükenmiş şu kısacık ömründe.
******
Harekete geçememek,
Yaşamı sahiplenmemek,
Yaşama sahip olmak adına cesur olmamak,
Kararsızlıkların peşinden vazgeçişlerde son bulmak.
Kendi yapmamız gerekenlerin en başında, başlangıcında başkasından beklemek.
Umursamaz veya vazgeçmiş olmak.
….
Offf, yapılmayacak ne kadar çok şey var yine bu yıl 🙂