Kendi başına, Tanrıcılık oyunu oynayan insanlar. Hangi hayvanın yaşayacağına, hangi ağacın kesileceğine, hangi insanın nasıl yaşayacağına… Onlar karar veriyorlar ya. İşte o yüzden insan ölümlü. Aksi olsaydı, herşeyi yok edecek kadar yaşardır bir insan.
“Kendimi pestil gibi hissediyorum” diye bir söz vardı ben küçükken. Muhtemelen sözün sahibinin hissettiği ve yaşadığı ruh halini görüntüsüne de yansıtıyordu. Hani hissettiğimiz yaşta olmak bir süre kurtarıyor ya. İşte biz de kendimizi aynı mantıkla duygularımıza taşıtmaya çalışıyoruz. Kafanız karışmasın, burada duygusal yapımızın yaşantımız üzerindeki görünen etkilerine dikkat çekmek istedim. Duygularımız olumlu ya da olumsuz…
Ölümsüz olan fedakarlıklar ve bırakılan eserlerdir. Anlatacak birilerinin, anlatacakları hikayeler olmalıdır. Masal tadında ve gerisinde izler bırakmış. Benzersiz olmalıdır, cesaret edilmeyeninden. Eşsiz olmalıdır, tüm yaşanmışlardan. Anlamlı olmalıdır, zamandan ve dönemden bağımsız.
Ölümsüz gibi yaşıyoruz. Bilinç bilmek istemiyor ölümlü olduğunu. Bilmekten bile korkuyoruz. Düşünmek bile istemiyor, yokmuş gibi davranmaya çalışıyoruz. Kediler köpekler kuşlar ve diğer hayvanlarımız oluyor. Bir ömrümüzde biri bir yıl, bir diğeri beş yıl yaşıyor. Hadi bilemedin 10-13 yıl… Ve gidiyorlar. Ölümün olduğunu hatırlıyoruz. Doğan her yaşamın, bir de sonu olduğunu defalarca izliyoruz. Belki de…
Bilim diyor ki; Açıkça konuşulmayan, ifade edilmeyen… ?her travma acı ve korku, ?olumsuz, her tür yaşantı deneyim ve hissediş. İnsanın bedenine, aklına ve ruhuna eninde sonunda kalıcı hasar oluşturur. Bilim diyor valla. İnanmıyorsan dene gör bakalım, hasar bırakıyor mu?
İlişki sorunları, aşk acıları, bağlılık ve bağlanma ile ilgili problemler her ne kadar ilişlerdeki diğer kişiye ya da ilişkinin yapısına bağlansa da aslında nedenleri kişinin kendi içerisindedir. Bir ilişkiyi karşımızdakine bağlamak, kişinin ilişkideki kendi varlığını inkar etmesinden ya da sorumluluğunu kabullenmemesinden kaynaklanır. İlişkinizde her ne sorun yaşıyor olursanız olun, bir taraf olarak o ilişkideki sorumluluğunuzu…
“O iş olsun havada karada, dünyada ölüm yok bana”, diyenin o işi oldu. Sonra bir başka işe, işi düştü. Hani dönüş yoktu, hani ölüm yoktu havada ve karada. Hani her şey o ilk olacak olana endeksliydi. O başka, O, o zamandı. Bu, bu zaman. Yok… insan şaşar beşer, hep elinde olmayanı ister. Ulaşılması zor olana…
Dört ölümcül günah; Suçlama, Eleştirme, Aşağılama, Yargılama… Bu cümle, tabi ki işin geyik kısmı. ********************* Yazar Notu: Tam “üretmek” başlıklı yazıyı yazıyordum ki, duymadığım bir telefon araması olduğunu fark ettim… Geri döndüğümde, telefondaki ses, – “ Siz açmayınca bende başka yerden randevu aldım”, dedi. Böylesi bir cezalandırmaya maruz kaldığımdan ve diğerlerinden birisin aşağılanmasına hedef tutulduğumdan…