Düşündüklerimizi ve hissettiklerimizi tam olarak aktarabiliyor muyuz? Bu işin bir yönü, Bir yönü de bunların paylaşılmaya değer olup olmadığının kararını vermekte. 📎İlginç mi, 📎Dikkat çekici mi, 📎Önemli mi, 📎Özgün mü, 📎Doğru mu, 📎Yaratıcı mı, 📎Akıllıca mı, 📎Edebi mi?.. Daha çok sorumuz varda, bunları cevapladık mı bayağı bir yolu olmış oluyoruz. Bu cevaplar için süremiz az.…
Unutmak, parçalar hatıraları. Bir de parçalanmış insanlar bırakır böylesi bir anı. Kimi varlığında dağılır. Kimi yokluğunda dağılır. Çözümlenemezliklerin büyük çoğunluğu, çözülmeyecek kadar dağılmış insanların yansımasından oluşur. Enerjileri karmaşa, kişilikler parçalı, karakterler çoklu, bütünlükler uyumsuz, anlaşılırlıklar belirsizdir. Anıların parçalı, tanımanın güvensiz oluşu bundandır.
Bağlılık, bağımlılık ve birliktelik üç farklı ilişki kurma biçimidir. Üçü de birbirinden farklıdır. İlişkilerimiz bizi ne var etmek, ne de yok etmek için var olamaz. Varlıkları gereklilik olsa da. Varlığımıza hizmetleri gereksiz şekillerde yokluk olmamalıdır. Gerisini siz düşünün artık.
Hani tek evin varsa; Onu yakmazsın, Onu yıkmazsın, Onu kesmezsin, Onu kirletmezsin, Onu tüketmezsin, Onu yok etmezsin ya… Düşün ki, tek dünyan var.
Sorumluluğu aktaramayız. Bir ilişki varsa, İki kişiden oluşuyorsa Ve ortada bir sorun varsa, Bu sorun, o ikilinin yavrusudur.
Yeterince gözyaşı dökmedim mi? Cümlesini kuruyorsan hala Yeterli değil, Yeteri miktara ulşatığında Sinyal lambası yanacak ve tüm bunlar son bulacak.
Hani irade, sahibi olduğun bir parçan ya. Yapmak ya da yapmamak kararını almanı sağlayan kısmın o ya. O yüzden onunla savaşamazsın. Onunla savaşırsan kendinle savaşırsın. Bir de onunla barışmayı dene. Seçiminin pozitif yönüne inan. Yememeyi seçiyorum, seçimime inanıyorum, Kendi kararımla barışıyorum de. Ya da boş ver ye gitsin. Seçimlerine inanma, kendine inanma, başarışına inanma bitmeyen…
İnsan kendini tanımalı. İhtiyacını bilmeli. Duygusalı mı, realist mi, metaryalist mi … karekter özelliklerinin farkında olmalı. Olduğu gibi davranmalı sonra. Birisi öylesi makbul dedi diye değil, Öyle istiyorlar diye değil, Yaranmak için değil.. Olduğu ve isteği için. Olduğu ve istediği gibi.
Hayali dostlar, hayali hayaller ve hayali yaşamlara mecbur kalmak. Gerçeklikten uzak bir bir gerçekliğe mahkum olmak. Herkesin içindeyken aslında yalnız başına kalmak.
En muhtesem mücadelelerin hikayesidir, Onların ki.