Duygunun rüzgarları,
Zihin okyanusunda,
Düşüncenin dalgalarıyla döver insanı.
Anılar çarpar kıyılarına, korkularla kirletir sahillerini.
Hayallerin, cansız bedenleri vurur kumsallara.
Cesur denizcilerin saklandığı koylarında, uykusuz geçer geceler.
Çaresizlik ve güçsüzlük onlarladır.
Koptu mu bir kez fırtına,
Kolay durulmaz denizler.
Rüzgarlar dursa bile,
bulanık olur tüm düşünceler.

Fırtınalı yaşamların içinden çıkıp kurtulan,
Ya da korkunç fırtınalarında, koylarında saklanmış duran.
Bilir ve korkar.
Düşünce denizlerinde bilinmeze açılmaktan,
Ve güvenli koylarının uzağında kalmaktan.

Rüzgar demek, yelken demek değildir onlar için.
Rüzgar, fırtına …
Hissetmek de, acı çekmek çekmektir.