Son Bulsun

Son olsun… Bu son olsun… Dertlerim bitsin. Kederlerim tükensin. Acılarım son bulsun. Bitsin, tükensin, yok olsun. Bu son, onların sonu olsun. Bir daha tekrar etmesin. Başıma bir kez daha aynısı gelmesin. Yaşanmasın, duyulmasın, uzak olsun. Son olsun… Bu son olsun… Bu son, sonsuz olsun… Bitmesin, bitmeden sürsün. Sonlandırdıklarım, bir daha asla tekrar etmesin.

Bilmeden

Neden acı çektiğini bilmeyen bir insanla, acılarından ders almayan insan aynı insan mıdır? Aynı anda değil ama sonrasında ve öncesinde birbirinin devamıdır. Çekilen acılar boşa çekilmez. Onu boşa çıkartan bizizdir. Unutarak, Görmeyerek, Kaçarak, Ders almayarak, Tekrar ve tekrar aynı hataları yapmaya devam ederek.

Aradaki Fark

Dokunduğumuz her hayat ya bir yıkım geçirmiştir. Ya da halen sallanmaya devam ediyordur. Tekrar ve tekrar şahitlik etmek, bir süre sonra hiç kıpırtı yokken zeminde sanki yer yerinden oynuyormuş hissini verir. Derdin varmış gibisindir. Yüklenmişsindir. Derdi olanın derdinden, Öfkeli olanın öfkesinden, Karışık olandan karışmış, Tereddütlerden kendine pay almışsındır. Bir zamanların ünlü filmini hatırlarsınız” çizgi ötesi”.…

Hikayesi

Efendime söyleyeyim, gene o günlerden birisiydi. Hani öncekinin aynısı olanlardan. Bir önceki güne benzeyenlerden, Sıradan bildik günlerdendi özetle. Bu günümü anlattığımda yılımı özetleyeceğimi düşündüm. İşte bu sıktı canımı. 365 kez yaşayıp, üstüne birde bunu anlatmak rahatsız ediciydi aslında. ******* Düzenli huzur, istikrarlı bir yaşam bu nedenle belkide üstünde durmamıştı. “Tekrar edemem günü bir kez daha”,…

Kendine Hapis

Herkesten ve herşeyden kurtarabilirsin insanları ama en zoru kendinden kurtarmaktır. ?Düşüncesinde hapis, ?İnancında habis, ?Duygusunda köle, ?Aklında sıkışmış, ?Ruhundan doğmamış insanları kendisinden kurtaramazsın. ?Bir anda takılıp kalmışları. ?Bir zamanda tıkanmışları. ?Birilerinin karanlığından çıkmayı başaramayanları kendisinden kurtaramazsın. İşte bu yüzden ezbere yaşamamalısın. Esnek, öğrenebilir, sorgulayabilir olmalısın. Büyümenin, gelişmenin, varolmanın ve var etmenin anahtarı budur. ?Dayatmacı eğitim…

Ne Zamandı?

Umudunu ilk ne zaman kaybetti artık onu da hatırlamıyordu. Nicesinden sonra o ilk çok geride kaldı. İlkleri unutmaz insan, derler. İlkler sonun başıysa ve sonu oldukça acıysa… İşte o zaman, Sadece unutmak ister. İlk neden vazgeçmişti? düşündü biraz. Artık bir önemi yoktu. O kadar çok şeyden vazgeçmişti ki. Hiç birinin bir önemi yoktu. İlk mücadelesinde…

Sahte Gözyaşları

Hırsına yenik hataları vardı. Egosuna hizmet eden doğruları oldu. İnatlarına, hatalarına ve yalanlarına rağmen hayatı acısız mı kalacaktı. Kendine ağladı. Başaramayışına öfkelendi. Ne ayrılıklar, ne terk edilmelerdi mesele. Mesele tekrar gelen yenilgiden ibaretti. Acı çekmek hakkını kullandı. Kendini acıtmak lüksünü kullandı. Sahibi olduklarının hepsi bunlardı. Anlam veremedi. Bunca gözyaşına bunca haklı olduğunu sanışa rağmen yaşadıklarını.…

Son Şans

Bir şans daha isteyenlerin, harcağı şansların sonuncusunu istemesi. Son şansı. Tüm kullandıklarından sonra bu sefer farklı olacağına duyduğu inancı. Aynı şeyleri tekrar ve tekrar yaşarken tükenmiş zamanı. Tükenmiş şansı. Boşa harcanmış hayatı. Ve bir şansı daha olsa farklı olacağına duyduğu sahte inancı. Gün batıyor. Zaman geçiyor. Kullanılan tüm şanslar ömründen gidiyor. Ve Bir şans daha……