Efendime söyleyeyim, gene o günlerden birisiydi.
Hani öncekinin aynısı olanlardan.
Bir önceki güne benzeyenlerden,
Sıradan bildik günlerdendi özetle.
Bu günümü anlattığımda yılımı özetleyeceğimi düşündüm.
İşte bu sıktı canımı.
365 kez yaşayıp, üstüne birde bunu anlatmak rahatsız ediciydi aslında.

*******
Düzenli huzur, istikrarlı bir yaşam bu nedenle belkide üstünde durmamıştı.
“Tekrar edemem günü bir kez daha”, demişti ve yeni baştan yeni bir gün inşa etmişti hayatına.
365 gün 365 hikaye etti bu sefer. Çok oldu hepsi. Anlatmakla bitmedi yaşamakla tükenmedi günler. Bir yıla bir ömür sığdırmışçasına tempolu hayatı sığdırmıştı da tekrara düşme korkusuyla yenilerini aramaya harcamıştı bütün enerjisini.
Şimdide yorgundu.
Doyumlu coşkulu gururlu ama bir o kadar da yorgundu.
“Dinlenmeye zamanım yok” diye mırıldandı kendi kendine.
“Yarın için farklı bir şeyler bulmalıyım”