Sahibi olmadığımızı verebilmek, Kız çocuklarına adil bir başlangıç şansı mesela. Eş ve eşit sevgi, saygı kabul ya da anlayış. Sahip olmak anlayış meselesi, anne ya da baba olmakla alakalı da değil aslında. Yeterli insan olabilmek ilgili. Kız çocuklarını doğru yetiştiremeyen ve düzgün gelecekler veremeyen bir topluluk olduğumuzda bir başka gerçekle yüzleşmek zorunda kalırız. O da,…
Kendine bir yol çizmekten aciz bırakılmış insanların, çizilmiş yollardan gitmekten başka şansı kalmaz. Korumacılık, Planlama, ezbercilik, disiplin, eğitim adı altında kalıpladığımız insanlardan gelecek bekleriz. İtaatkar korkaklar yetiştirip, onlardan korkusuz kaşifler olmalarını isteriz. Yaratıcılık, yarattıklarını kendisinden daha ötesine ulaşamayacakları baskın üstünlükle kitler. Soyunduğunuz rolünüz, onların üstlendikleri rolleri dağıtır. Hamilik, koruyuculuk, yaratıcılık, ata erkillik, toplum erkillik kavramları…
Su perisi gibi varlığın ve yokluğun efsanelere kalmışsa eğer. Kendi hayal meyal görüp, yaşarken kendini sanki bir rüyadaymış gibi hissediyorsan. Ve ayakların yere sağlam basmaz dünyanda havada asılı kalmış oradan oraya savruluyorsan. O zaman, ?Bir zemine ihtiyacın var. ?Kendinle temas kurmaya ihtiyacın var. ?bir araya gelip odaklanmaya ihtiyacın var. (Dağılmış ve kaybedilmiş her parçan geri…
Bir şans daha isteyenlerin, harcağı şansların sonuncusunu istemesi. Son şansı. Tüm kullandıklarından sonra bu sefer farklı olacağına duyduğu inancı. Aynı şeyleri tekrar ve tekrar yaşarken tükenmiş zamanı. Tükenmiş şansı. Boşa harcanmış hayatı. Ve bir şansı daha olsa farklı olacağına duyduğu sahte inancı. Gün batıyor. Zaman geçiyor. Kullanılan tüm şanslar ömründen gidiyor. Ve Bir şans daha……
” Kim bir şeylerden ayrılmak zorunda kalmadı ki? ” Ne kadar da rahatsız edici bir cümle haline gelir, eğer birisi sizi teskin etmek için kullanıyorsa. Ayrılık da tıpkı bu cümlenin hazmedilemeyişi gibi, bir çırpıda kabul edilemez. Hangimiz isteyerek koptuğumuz bir şeye ayrılık der ki? Ayrılığın, ayrılık olabilmesi için istemsiz olması ve acı vermesi gerekir. Giderken…
Ezberden sıralananlar, bilgi ile donatılmış ise basit ve bayağı durmasa bile zihinlerde yerli yerine oturmayan boşluklar bırakır. Üçgen bir delikten beşken bir parçayı geçirememek kadar uyumsuzdur. Uyumsuz parçaların yerli yerine oturmasını beklemekse, iyimserlik şeklinde açıklanabilir. Elde edilmiş bilgiyi sindirmekten bahsediyorum aslında ve bir de içine alarak özümsemekten. İşin aslın içselleştirme terimi üzerinde duruyorum. Kendi yolculuklarına…
Değer bilmez…. – Hadi bana değer biç. – 10 tl.. – Ne!… 10 tl mi? Sen benim değerimi bilmiyorsun… Değer biçmek diğer insanlara verilecek bir karar değildir. Alalade bir değişim ve takasta dahi normal olan fiyat belirlemektir. Belirlenen fiyattan bedellenen için, diğer kişilerin bu tespite razı olup olmadıkları temel değişim ve iletişimin geçerliliğinin sağlama ölçütü…