Daha büyük acıları çekenlerin yanın da,
Kendi günlük sıkıntılarımız utanıyor.
Yitip giden hayatlar var iken,
Devam etmekten, hayatımızı normal sürmekten suçluluk duyuyoruz
Ellerimiz televizyonun kumandasına, her seferin de titreyerek basıyor.
“Yine ne oldu?” Diye içerideki odadan gelen sese,
“Şükür bir şey yok, her şey güllük gülistanlık” demeyi istiyoruz.
Sahip olduğumuz vicdanın ve yüreğin birazının olsun,
Ona hiç sahip olmayanlar da olmasını diliyoruz.
Duyarlı kalmak adına, duyarsız olmayı bir türlü kendimize yediremeden,
Kabullenemediklerimiz ile üzüntü içerisinde günlerimize devam etmeye çalışıyoruz.
Günler önce bizimle bu yurdu paylaşan,
Bu günse bizi şehit mertebesinden izleyen vatan evlatlarımıza bir kez daha Allahtan rahmet diliyoruz.
En iyisini yapmaya, en iyisini yaşmaya devam etmek için 10 Aslan gibi nedenimiz daha var artık.
Ruhları şad olsun yiğit evlatlarımızın.
Biz onları andıkça, biz anmaya devam ettikçe onlar bizimle yaşamaya devam edecekler.
