Yaşam bir enerjidir… İnsanın bedeninde, ruhunda ve kimliğinde biriktirebildiği – üretip çoğaltabildiği. Başkalarına aktarıp, başkalarından edinebildiği bir enerjidir aynı zamanda. Yetenekler, potansiyeller ve enerjiler iyi ya da kötü değildir. Bunların sahibi olan ve kullanan insan, iyi ya da kötüdür. Yükselmiş veya yükseltilmiş enerjilerin gerisinde duran benliklerin renginin ne olduğudur önemli olan. Rengi iyilik midir, yoksa…
Gül kırmızı, dikeni batmış el kırmızı. Kan kırmızı, sen kırmızı. Kalp kırmızı, aşk kırmızı. Ağlamaktan göz kırkımızı. Giydirmişler üstüne kırmızı, Demişler bu kız neden kırmızı? ?????? ( bir de kırmızı paylaşımı yapalım dedik) ??????? Kırmızı hayatımızda çok güçlü bir simge ve dahil olduğu her şeyin etkisini yoğunlaştırıp güçlendiriyor. Öfkeyi , aşkı, acıyı , şehveti, açlığı,…
Sözcüklerin renkleri olsa Kırmızı, yeşil, siyah, gri bazıları da mavi, turuncu ya da beyaz olurdu. Hem kelimelerin, hem de onları söyleyen dudakların kendine has duygusu enerjisi tonu ve titreşimi sözcüklerden diğer insanlara geçer. Titreşimler dünyasında ölçülebilen titreşenlerden biri sestir. Kelimeleri sesimizle titretir ve kulaklara titreşimlerimizden oluşan mesajlarımızı göndeririz. Ne söylediğimiz işin bir yönüdür. Diğer yönü…
Işıltılı bir dünyanın hayalini kurdum puslu bir havada. Renkler silikleşti. Işıklar koyulaştı. Görüntü puslandı. Kurtlar puslu havayı sever dedim. Dişlerim, birden kamaştı. Kendimi vahşileşmiş hissettim. O an, ışıltılı dünyalar zihnimden uzaklaştı. Kıstım gözlerimi görmek için. Yüzüm sertleşti. Gözlerim keskinleşti. Karanlığa baktım, görülmeyeni görmek için. Gözlerim karanlığın siyahından karardı. Işıltılı dünyaların hayalleri işte o zaman benden…