Bir Finsan Kahvenin
Parasıyla içince hatırı kalmıyor ama, tadı her daim damakta kalmaya devam ediyor. Olay zahmet edip köpüğüyle yapmakta, ter döküp onu pişirmekte, özenip süsleyip gönülden ikram etmekte. Karşılıksız ağırlamaya misafir etme, misafire tanrı misafiri, ağırlayan kişiye de ev sahibi derdik ya. Artık kahve sokağı, kahve durağı, kahve otağı deyip kendimizi eyliyoruz. Neredeeee, o eski bayramlar😃
