HÜZÜN KENDİNE YER EDER
Gözlerdeki hüzün, hiç bir şeye benzemez. Acı, öfke, mutluluk …akar gider de, Hüzün kendine orada yer eder. Gerçek hüznü ordan tanırım. Akmaz gözlerden, bağırmaz… Ulu orta göstermez kendini. Birde öyle bir şeydir ki, anlatılmaz. Hüzün böyledir işte, Hüzün, sahibinin kendisi gibi; Gözlerin penceresinin önüne oturup oradan izler dünyayı.