Aşırılar, her yaptıklarını abartan kişiler. Limitlerini zorlamak… Hırslarını tüketmek… Öfkelerini boşaltmak… Kendilerine ispat etmek… Kaybetmekten nefret etmek… Heyecana duydukları bağımlılık… Ne sebepten olursa olsun. Aşırı olanların hepsinin bir nedeni mutlaka var.
Sahiplendiğin her bir çok fazladan sonra, kalan boşluğa çok az başka şey sığar. Olanların, olmayanlarına neden olur. Denge, herşeyini koyduğun kefeye eğik olur. Aşırılık, abartı, saplantı, dengesiz ve plansız hayat. Sahip olduklarının yanında mahrum kaldıklarının ağırlığını da omuzlarında taşır.
Bir ortası yok mu? Aşırılık, aşırı bir yaşam şekli. Dengesizlik, dengesiz bir hayattın eseri. Bilinçsizlik, bilinçsiz bir insan seçimi. Saçmalıklar, saçmalamamın sonucu. Böylesi saçma, bilinçsiz, dengesiz, aşırı birisiyle uğraşmayı neden istesin birisi?
Havai fişekler nasıl yaparlar biliyoruz. Önce barutu sıkışkırırlar, sıkıştırılar. Sonra dar bir hazneye koyarlar. Sonra sıkışmış barutun haznesi kapalı bir hale getiriler. Sonra bir ucundan fitil için küçük bir delik açarlar. Bir an, bir zaman bir gün biri fitile bir kibrit çakar. İşte o an havai fişek ya deliler gibi uçar ya da olduğu yerde…