Hep derim “aman Allahım ne zor hayatlar”.
Bir başkası olur sonra, en zoru bu olsa gerek.
Sonraki kişiyle tanışırım, aynı düşünce.
Ve sonraki onlardan çok daha katlanılmazını yaşamıştır.
Varların nasıl saçma sapan şekillerde ve bir anda yok olduğunu görürüm.
Dehşete kapılırım.
Olamazlar olmakta, var olan çoğu şey buharlaşıp kaybolmaktadır gözlerimin önünde.
Tüm yok oluşlara rağmen, hayatın devam ettiğini görürüm.
Kayıplarıyla birlikte yaşamaya devam edişlerini izlerim.
Güç yalandır.
Zenginlik yalandır.
Eğitim yalandır.
Düzen yalandır.
Planlanmış her şey anlamsızdır.
Var ve yok arasında,sadece bir sadisenin olduğu an kısa bir zamandır. Tüm bunları görür sonra bilir ve öyle yaşarım.
