Duygularla yoğrulmak, hayatın içinde kavrulmak.
Sonra bunları, sistematize ederek bir tarif haline dönüştürmek.
Yaptığımız bu.
Kendi hayatımızdan ve başka hayatlardan dersler almak.
O dersleri sindirmek ve özümsemek.
Onları tekrar uygulanabilir sistematik bilgiye dönüştürmek.
Bu bir yaşama bakış biçimi.
Zaman artık,
7/24 hayat keşfetmekle
ve
7/24 hayat bunları sunmak ve paylaşmakla geçiyor.
Tam zamanlı yaşamak bu.
Tam zamanlı olarak, odağına adanmak ve odaklanmak.
Öncelerinde günler alacak analizler, bir süre sonra saniyeler içinde şekilleniyor.
Bu Süperman in X ışını ile içine bakması gibi.
Bu durum insana keyif verici mi derseniz?
Bu bir imkan değil sadece sorumluluk.