Belirli dönemlerde insanlar benzer şeyleri yaşar.
Deyin ki buna astroloji , mevsimsel , toplumsal… ne derseniz onu deyin artık.
Şu dönem sıklaşan, fazlasıyla görülen benzerlikler var. Bu günler sabırla umutla hayatlarının dengeye gireceği umuduyla verilen mücadelelerde tükenmişlerin biriktiği bir dönem.
Umutların yerini umutsuzluk.
Sabrın yerini vazgeçmişlik.
Hayallerin yerini elindekileri koruyabilme kaygıları almış.
Enerjiler düşük, düşünceler karışık, kaygılar yüksek.
Hani bir şey olacakmış da, bir türlü olamaz ve başlayamaz ya.
Hep bu umutla koşarsında gücün biter, yığılır, bırakma noktasına gelirsin.
Tükenmişsindir de, buradan bırakmayı da kendine yediremezsin.
Çıkamazsın işin içinden de, kimseye anlatamazsın.
İşte dönem öyle bir dönem. Ve sanki insanlar öyle hissetmekte anlaşmış.