Boş ver… diyorlar.
Takma kafana, diyenler oluyor.
Kendini üzdüğüne değer mi, diyerek teskin etmeye çalışıyorlar.
Önemsiz bir şey gibi önemsemiyor, üstünde durmadan geçince kaybolacak sanıyorlar.
İnsanların hissettikleri ve duygu durumları için iyi olanı yaptıklarını düşünerek, bunları yapmaya devam ediyorlar.
Sonuç ;
Önemsenmemiş duyguları,
Küçümsenmiş hisleri,
Anlaşılmamışlıkları,
Dinlenilmemişlikleri,
Yalnızlıkları,
Bastan savuşturulmuşluk hisleri,
Paylaşmıyor olmanın acısı,
ve başkaları….
Sahip olduklarıTüketilememiş ve sindirilememiş duygulara eklenip büyüyüp gidiyor.
Yapmaya çalışılan ile yapılamayan ya da bir başka değişle yapılması gerekenler, çözüme değil soruna hizmet ediyor.
O zaman ne yapmalıyız? Sorusu gelecek biliyorum.
O da bir başka yazımızın konusu olsun.
