Yarın ne getirir bilinmezken biz bu güne şaşırırız. Korku meraka, Merak deneyime, Deneyim tecrübeye, Tecrübe tedirginliğe, Tedirginlikte korkuya dönüşmüş ise bir yerlerde bir hata oluşmuştur. ?????? Tecrübe mutluluğa dönüşmüşse, Mutluluk hayallerinin kapısını aralayacaktır. İşte o zaman bir şeyler doğru gitmiştir veya doğru yapılmıştır.
Kalbura dönmüş insanların güven tutmaz hayatlarına baktım da. Kurşunların delik deşik ettiği yüreklerini gördüm. Kimi koysalar içlerine, Neyi koysalar içlerine, Süzülüp kalburun deliklerinden akıp gidiyordu. • Kimisi ilişkilerini koyuyordu içine. Bir süre sonra bakıyordu, içleri boşalmış ilişkileri çoktan oradan gitmiş. • Kimisi hayallerini, beklentilerini ve inançlarını koyuyordu. Bir zaman sonra bakıyordu içi boşalmış, elinde hiç…
Büyümüş ağaçların karanlığında kaldığı için, ışıktan yoksun kaldığını zannetti. Bu yüzden kesti tüm ormanı. Vakit geceydi, Eğitimi kör, Kalbi de karanlık. Ağaçlar değildi ki ulaşamadığı gündüzün suçlusu. Nefret ona yok et derken. Varolmak için yok etmeyi başarı saydı kendine. Kirli bir varoluştu bu. Kirli bir rekabet, güvensiz saldırganlık, haksız kazanım, adil olmayan başarı. Yükselişi de…
Ardışık niyetlerin varlığını anlamak genellikle çok hızlıdır. Ancak bunların varlığını kabul edebilecek deneyime varmak o işte çok yavaş oluşur. Hislerimize güvenmeyi öğrenene kadar onları izlemek ve anlamlarına güven geliştirmek gerekir. Yani bir başka lisanı duyabiliyor olmak gerekir. Tek bir kelime üzerinden gelmez algısal hisler. Size yönelmiş bir zihnin düşünce hızında ilerleyen düşüncelerin uğultusunun arasından belirgin…
Sende benimle olsan. Bilirim doğru olduğumu. Bilirim haklı olduğumu. Anlarım ve ispatlarım normal olanın bu olduğunu. Sende benimle olsan. Yanlış da olsam bilirim. İki yanlış bir doğrudan fazladır. Sayımız arttıkça kendimize ispatımız fazladır.
Birimizden farklı yorumlarız hayatı. Farklı yaşamlar ve farklı deneyimlerden gelir. Farklı düşünür, farklı bakarız birbirimizden. Hepsi doğrudur düşündüklerimizin. Ve hepsi doğru değildir. Yorumlamamız Kim olduğumuza, nereden baktığımıza ve nerede durduğumuza göre her seferinde değişir. O nedenle her hissedersek hissedelim. Her neyi yaşıyor olursak olalım. Bir başka şekli, bir farklı alternatifininde bulunduğunu hatırlayalım. Elimizden gelenleri o…
Derler ki bir doğru sen misin? Bir tek doğrusunu sen mi bilirsin? Haşa… Tam tersi, Ben yanlış olanı bilirim. Ben eksik olanı söylerim. Sen ise doğru olanı bulursun. O yüzden eksik olan ben. Bilen, her daim sen olursun.
Bir şeyleri aşmış, çoktan geçmiş olmak… Her şeyi aşmak, tümden ve çoktan oralardan geçmiş olmak demek değil. Aştıkların, aşabileceklerinin teminatı, Ama aşacağının kesinliğinin ve şimdi olacağının da garantisi değil. Bir yerde, mükemmel olmak… Bir başka yerde kusurlu olma hakkına ise hiçbir zaman engel değil.
Kader birliği yapmak. ?Kaderi ve kaderle birbirini, birbirine bağlamak…. ?Bağlanmanın. bağlılığı aşan aşırı uçlarında mutluluğu aramak… Peki bunun ? Ne kadarı doğru ? ? Ne kadarı yanlış ?
1-Yanlış olan şeyin ( duygu, davranış, düşünce, yaşam, enerji düzeyi….) özümüzle uzak, uyumsuz ve aykırı olması gereklidir. 2- Yanlışın algısı, sosyal, bireysel, evrensel olarak değişiklik gösterebilir. 3- Bir şeyin yanlış olması için bize, çevremize ya da bir başkasının yaşamına olumsuz yönde etki etmesi gereklidir. Kısacası yanlış kavramında kişinin, kendinin, çevresinin durumu kabullenememesi ve içinde bir…