Kendi kuyruğunu kovalayan köpek gibi miyiz? Bir fikir atıyoruz ortaya, Sonra onu ispat etmeye çalışıyoruz. Sonra ona sınırsız inanıp, peşine takılıyoruz. Kendini varetmek bu değil ki. Yeniliğe kapalı, esneklikten uzak, tutucu ve sığ bir bilinç.
Ezberden sıralananlar, bilgi ile donatılmış ise basit ve bayağı durmasa bile zihinlerde yerli yerine oturmayan boşluklar bırakır. Üçgen bir delikten beşken bir parçayı geçirememek kadar uyumsuzdur. Uyumsuz parçaların yerli yerine oturmasını beklemekse, iyimserlik şeklinde açıklanabilir. Elde edilmiş bilgiyi sindirmekten bahsediyorum aslında ve bir de içine alarak özümsemekten. İşin aslın içselleştirme terimi üzerinde duruyorum. Kendi yolculuklarına…
Radikal? Tutuculukla nredeyse eş anılan kelime olan katılaşmış kişilik yapısını ifade eden radikallik. İlimde, dinde, yaşayış da, ilişkilerde, iş yaşamında, politikada, sosyal yaşamda, gelişimde, felsefede, edebiyatta,, düşüncede, …. Her yerde herkeste olma potansiyelinde. Aslında radikallik; dediğim dediklik, tek ben bilirimcilik, benden başkalarının bildiğinde bile ben haklıyımcılık, dayanaklarının yersiz olduğu tutturmuş inatçılık, öğrenmezliği vasıf sayarlık, sorgulamazlığı…