Şüphesiz
“Bak, Allasen doğru söyle. Söylemezsen dirimi gör.” Cümlesini kaçımız kurdu. Kaçımız yüzümüze söylenmeyenleri bilmek istedi. Kimsemiz, hatamızın yüzümüze söylenmesinden mutlu olmaz. Hepimiz kendimizdeki mükemmeli yaşar, onu oynarız. Mükemmel olmadığımızı bilip, bildiğimizin önemsiz olduğunu varsayıp. Orada değilmiş gibi yapmayı seçeriz. Sonra inanırız hep doğru olduğumuza. Sanarız, Zannederiz, Kabul eder ve bunun eminliğinden, şüphesizleşiriz gittikçe. Sonra bir…