Kendine Yol Çizmek

Kendine bir yol çizmekten aciz bırakılmış insanların, çizilmiş yollardan gitmekten başka şansı kalmaz. Korumacılık, Planlama, ezbercilik, disiplin, eğitim adı altında kalıpladığımız insanlardan gelecek bekleriz. İtaatkar korkaklar yetiştirip, onlardan korkusuz kaşifler olmalarını isteriz. Yaratıcılık, yarattıklarını kendisinden daha ötesine ulaşamayacakları baskın üstünlükle kitler. Soyunduğunuz rolünüz, onların üstlendikleri rolleri dağıtır. Hamilik, koruyuculuk, yaratıcılık, ata erkillik, toplum erkillik kavramları…

Özümüzde

kimlik, kişilik, karekter, benlik, derin benlik, ruhsal benlik, rol kimlik, gibi pek çok kavram var ortalıkta. Farkı yokmuş gibi algılanan onlarcasını ayıran farklar var. Tek varlıkta yaşamaya çalışan farklı yaşam biçimleri gibi onu sarıyorlar. Bunlar kat ve kat ruhuna giydirilmiş kıyafetler gibiler. Sıcaktan soğuktan korur gibi, Ayıplarını gizler gibi, Bedenine bir kat daha katman olur…

CILKI ÇIKIK DÜNYA

Herkesin bir rolü vardı bir zamanlar. Sonra tüm roller toplandı insanlardan. Sonra tekrar rasgele dağıtıldı geriye. Bir baktı rol verilen. Ona verilmiş olan, atanmış olan ona ters. Rol ona uysa o role uyumsuz. Ne yapsın arık öyle uygun görülmüş, buna mecbur kılınmış. Yapacak bir şey yok. O da olduğu kadar rolüne soyunmuş. Birde bakmışız ortada…