Seni peşinden sürükleyebilecek kadar, değerli bir şey ararsın. Bu bir kişi olabilir. Bu bir amaç olabilir. Bu bir tutku alabilir. Bu bir hedef olabilir. Onunla anlam kazanacaktır sanki hayatın. Ve o olmadan anlamsızdır. Ne aradığını bilmeden, ararsın. Bulana değin, ne sitediğini bilmeden yaşarsın. Bütün amaç, yaşamına bir anlam katmaktır. Alternatifi ise sanki bir hiç olmaktır.
Yelken açtı umuda. Hayalleri doldurdu yelkenini. Ne kürekleri vardı, ne de bir liman. Koyuldu yola. ????? Gemileri yakmadan, köprüleri yıkmadan da hayallerinin peşinden gidebilirsin. Çaresizlik ve acıdan güç almak için her zaman yeterince genç yeterince istekli olamayabiliriz. Lakin kendimize başka çare bırakmadığımızda Ve kendimizde yeterince acı yaratarak motivasyon sağladığımızda bunu başarma şansına kavuşuruz. Bu her…
Dağları devirsen, Ferhat olsan. Piri Reis olsan, denizleri fethetsen. Kaşif olsan dünyayı keşfetsen… Tüm yaptıklarınla hiç kimseye yeni bir yol açmazsın aslında. Biri yolları kürümeli, engelleri açmalıdır diğerlerinin devam edebilmeleri için. Ve sen yaptıklarınla sadece onların kendilerine ait olan yollarını açarsın. Yaptıkların yapabileceklerinin teminatı değildir. Yaptıklarından sonra, yolların sahiplerinin yapacaklarını ve yollarını bulmaya devam edeceklerini…
Parmaklarının arasından sızıp, dökülen her damla avuçlarından eksilen olur. İçmediğin her yudumun sızışını, azalışını izlersin. Tutmaya çalıştığını, ellerin tutamaz. Parmaklarının arasında kayıp giden yaşamına, öylece bakarsın. Her yaşanmamışlıkla, avuçlarımızdan kayıp gidenler yaşamın. Avuçların içerinde kalan yanma hissiyse pişmanlık olur.
“Bittiğinin üzerinden tam bir yıl geçti. Bundan da öncesinde, yıldan da öncesinde, yılmak üzere olduğun günler hatrımdan geçti. Olmuyor, olmayacak, olmayacak mı ? Değişmiyor değişmeyecek, değişmeyecek mi? diyerek sorguladığım kendimle, peşini bırakmadan adımladığım aylar geçti. Üzerinde tam bir yıl geçti. Bu gün mümkün olduğunu. Bu gün gerçek olduğunu. İşte bu gün olması gerekenin tam olarak…