Kızmayın

İnsanın bir yaratılışı var. Neysek oyuz. Ta ki biz bunu değiştirmeyi çok arzulayana kadar. Sınavımızda bu. Geliş amacımız bu. Mücadelemiz bu. Ya da Tam tersi, Olduğumuzu korumak. Değişmemek, Kirlenmemek, Bozulmamak. Kendimizle hesabımız var, o da bu yüzden. Mizacımızla mı kalmalıyız, yoksa ona karşı mı durmalıyız? Bunun cevabını bulduk mu işte yolculuğumuz o zaman başlar. Haydi…

Veryansın

“Şöyle kötü, böyle kötü… Onu yaptı, bunu yaptı… Bunu dedi, şunu dedi…” Diyerek veryansın ettiğinde sanılır ki o insan için her şeyin sonu. O insanın hayatında konuşulmaya değecek kadar hayatının merkezindeki insana yüksek bir odaklanma var demektir bu veryansının anlamı. Değiştirmek bile olmaya bilir meselesi. Sadece içini dökmek ve rahatlamaktan öte bir isteği dahi olmayabilir.…