Bir şans daha isteyenlerin, harcağı şansların sonuncusunu istemesi. Son şansı. Tüm kullandıklarından sonra bu sefer farklı olacağına duyduğu inancı. Aynı şeyleri tekrar ve tekrar yaşarken tükenmiş zamanı. Tükenmiş şansı. Boşa harcanmış hayatı. Ve bir şansı daha olsa farklı olacağına duyduğu sahte inancı. Gün batıyor. Zaman geçiyor. Kullanılan tüm şanslar ömründen gidiyor. Ve Bir şans daha……
Hatasını anlaması ve bundan pişmanlık duyarak töğbe etmesi. Kırdığı kalbi onarmak için mücadele vermesi ve af dilemesi. Sevimli köpek bakışıyla, “Hata yaptım, düşünemedim, bir çocukluktu, ne yaptığımın farkında değilmişim, artık akıllandım, çok pişmanım, senin kıymetini nasılda bilemedim ” demesi. Tüm bu gayretler affetmek için bekleyen de etkili, affetmek istemeyen de de etkisiz kalır. Mesele af…
Değer bilmez…. – Hadi bana değer biç. – 10 tl.. – Ne!… 10 tl mi? Sen benim değerimi bilmiyorsun… Değer biçmek diğer insanlara verilecek bir karar değildir. Alalade bir değişim ve takasta dahi normal olan fiyat belirlemektir. Belirlenen fiyattan bedellenen için, diğer kişilerin bu tespite razı olup olmadıkları temel değişim ve iletişimin geçerliliğinin sağlama ölçütü…