– Gittikçe daha sıkıcı oluyorum. diyerek sızlandı adam. Aynı kalmaktan sıkılmıştı belli ki. Değişiklik aradı. Bunun, bir işe yaramayacağını bilerek. Değişmeyi denedi. Bunun, kolay olmadığının farkında olarak. Oturdu kaldı, olduğu yere. Sıkılmak,çok daha kolay diyerek.
Bazı insanlar; ilişkilerini, sorunlarını, hatta yaşamlarını süreç sanarlar. Aslında hepsi sonuçtur. Hepsi, öncesinde yaptıklarının ve yapmadıklarının sonucudur.
Düşüncelerini okumak istiyorsan. Önce o kişi olmalısın. Onu kendinden iyi anlamalısın. Benliğin onu anlamaktan ötesine geçmeli ve sen, o olmalısın. Senden hiç bir şey kalmadımı geride. Ve senin bir önemin kalmadımı bütünde… o zaman bu, belki mümkün olacak. İşte o zaman, karşındakinin düşüncesini okumanın bir anlamı olmayacak. O, sen olacaksın ve kendini bilmen yeterli olacak.
Rüyalarını kaybettiysen eğer, çoktan kendinden çok uzaklara gitmişsindir.
Herkes onu sevsin isteyenler vardır. Onlar sevilmeye, öyle muhtaçlardır ki… Bir türlü herkes sevmez onları. Kendilerine hayran olan insanlara, muhtaç olanlar vardır. Onlar, kendilerine hayran olunmasına muhtaç şekilde kıvranırlar. Yine aynı kaderdir ki, aradıklarını bir türlü bulamazlar. Yoksun, eksik ve muhtaç olmak, onları eksikli bırakır. Bunda ne hayran olunacak, ne de arzulacak bir şey vardır.
Bir şeyler yaparken, kendimiz olarak yaptıklarımız ile egomuz için yaptıklarımız arasında büyük fark var vardır. Bu fark, diğer insanlar tarafından anlaşılır. Hiç kimse, egomuz için yaptıklarımızı izlemek istemez. Çünkü sahte ve kirlidirler.
Bir balık sürüsüne kapılıp gider gibi, takılıp kaldım sana. Bundan aşka bir şansım olmadan. Belki, akıntı sürükledi beni. Belki de sürü bendim. Ben oldum olası, bu sürüdendim.
Geçmişinin harebelerinin arasında, yarınını arayan adam. Bitmişlerde, başlangıç olmaz. Ölmüşlerle, birlikte yaşanmaz. Son bulmuşlar, bir daha yeniden yaşanmaz. Geçmişini unutma ama geleceğe bakmayı da sakın unutma.
Ellerinden kayıp giden, bazen ömründür. Bazen de bir ömür birlikte olmak istediğindir. Birincisini tutmak, senin elindedir. İkincisi, birincisini ne kadar sıkı tuttuğuna bağlıdır.
Yılanın zehirini, kurbanı olmadan anlamsız. Her kötü, en az bir iyiye… Her zalim, en az bir mağdura… Her efendi, en az bir köleye ihtiyaç duyar.