Aydınlık sabahlar, karanlık akşamlardan kazanılır. Dağınık bırakılmış bir mutfağın sabah toplanmış bulunmaması kadar bu normaldir. Yarınlar, dünlere bağlıdır. Gündüzler gecelere. Bu günler de, onu elde etmek için öncesinde yaptıklarımıza bağlıdır.
Hey gidi koca Halil, heyyy… Attığın adımda bastığın toprak titrerdi. Yürüdüğün sokakta insanlar açılır yol verirdi. Girdiğin mecliste, toparlanılır yer verirdi. Söylediğini bir kez söylerdin o zamanlar. Heybetliydin, Güçlüydün, sağlıklıydın. Günün dizginlerinden tutardın her sabah. Bir tek geceyi bırakırdın karanlığa. Sayılırdın, Bir o kadar sevilirdin. Sahibiyken günün. Sahibiyken gücün.
Işıltılı bir dünyanın hayalini kurdum puslu bir havada. Renkler silikleşti. Işıklar koyulaştı. Görüntü puslandı. Kurtlar puslu havayı sever dedim. Dişlerim, birden kamaştı. Kendimi vahşileşmiş hissettim. O an, ışıltılı dünyalar zihnimden uzaklaştı. Kıstım gözlerimi görmek için. Yüzüm sertleşti. Gözlerim keskinleşti. Karanlığa baktım, görülmeyeni görmek için. Gözlerim karanlığın siyahından karardı. Işıltılı dünyaların hayalleri işte o zaman benden…