Benden öte köy yok, cümlesini duymuşsunuzdur. Artık çoğumuz o köylüyüz. Hemşeriyiz anlayacağınız 😁 Ben, öyle bir hale geldi ki. Benliklerin kalitesinin bir önemi kalmadı. Kişisel gelişim hizmet etti anlayacağınız. Ama gelişime değil de oluşuna. Olduğu gibi kalışına. Kaldığından anlamsız bir gurur duyuşuna… Hizmet etti.
Ne çok severim, bu soruyu… “Sen kimsin ki” ????? Telefon çalar, açarım. – Yeriniz nerede, der bir ses. ?gülümserim. Hani “merhaba”, Hani “ben bilmem kim” Hani “şurasını aramıştım” Hani “müsaitliğiniz var mı gelmek istiyorum” Hani, hani, hani… İlk telefonun yaygınlaştığı yıllarda telefon adabının nasıl olması gerektiği çok gündem olurdu. Yeni ya, insanlar bilmezlerdi ve sürekli…
Bir “-siz” eki birbirinden ayırır her şeyi. Şeref -… Gurur-… Namus-… Değer-… Kalite-… Eğitim-… Ümit-… Bir “-siz” eki; -sizlerle, sizi çok keskin bir şekilde birbirinden ayırır.
“Kaliteye önem veririm ” Cümlesinden insanların hariç tuttuğu tek şey nedir bilir misiniz? Söyleyeyim, Kendisi… Ne ilginç değil mi? Her şey için isteyip önemsediğini, kendisi için isteyemiyor olması. ?????? Bu yazımızda anlattığımız şey, Şekilcilik. Altını dolduğumuz zaman olansa, Gerçekçilik…
Çalakalem işler yapıp, Karakalem eskizleri masaya koyup, Başkalarından bunları parlak renklerde görmelerini isteriz. Görmezler tabi. Siyah beyaz televizyonlardan, Renkli görüntü almazlar tabi. ?????? Net, olduğu gibi, aktardığımız kadarıyla hepsinden öte ne isek o kadar yansıtırız. Hiç televizyon görmemişe renkli, görmüşe siyah beyaz gözükürüz. Kim olduğumuz ve kim olarak algılanmayı beklediğimiz içten bir eşitliğe ihtiyaç duyar.…
En zayıf halkan kadar güçlüsün ya. İşte gelişmişlik, en alttakinin; kültür, ekonomi, ahlak, bilgi ve insan kalitesine göre ölçülüyor. Geri kalan, işin hikayesi….
Neye göre ucuz ve pahalı. Kime göre ucuz veya pahalı. Kime oranla ucuz ya da pahalı. Hangi ölçü aracında ölçülmeli bir kişinin, bilginin, metaryal ya da emeğin değeri. İnsan iki şeyi iyi tanımalı ve bilmeli. Birincisi verdiğini. İkincisi aldığını. Genel olarak insanlar bunlardan sadece birisini bilmenin yeterli olduğu kanısını yaşar ve yaşatır. Bu yaşatılan bilinçli…