Güneşli ülkenin, ışık saçan insanları. Gülücükler saçanları. Çalışkan olup, üretken olanları. Onurla, gururla ve haysiyeti ile yaşayanları. Vatan sizden gelecek bekler. Ne ekmek , ne de su ister. Bir tek her ne yapıyorsanız, onun iyisi olmanız için gayret etmenizi ister.
Umudunu ilk ne zaman kaybetti artık onu da hatırlamıyordu. Nicesinden sonra o ilk çok geride kaldı. İlkleri unutmaz insan, derler. İlkler sonun başıysa ve sonu oldukça acıysa… İşte o zaman, Sadece unutmak ister. İlk neden vazgeçmişti? düşündü biraz. Artık bir önemi yoktu. O kadar çok şeyden vazgeçmişti ki. Hiç birinin bir önemi yoktu. İlk mücadelesinde…
Tok, açın halinden. Evli, bekarın derdinden. Kimse, kimsenin dilinden anlamaz. Halbuki herkes anlaşılmak ister. Mevcut sıkıntının çözülmesinden bile büyük bir ihtiyaçtır anlaşılmak.
Verilmiş her yaşam bir kıvılcım gibi parlar ve söner. Kimi kıvılcımlar alev olur yangın çıkartır. Kimi kıvılcımlar, başka kıvılcımlar yaratır. Bazısı sadece çevresini aydınlatır. Bazısı da gören oldumu diyemeden sonlanır. Pek çok insan fener olmak ister. Yıldızlar gibi parlamaktan bahseder. Hayaller güzeldir. Ateş böcekleri de böyledir. Onlar da büyük ihtimal, bir günleri daha olsun ister.…
Bir şeyler yanlış bu işte. İnsan, için-için bir şeylerin tam da yerine oturmadığının farkındadır. Olur olmasına da… Başka alternatifi, çıkar yolu yoksa elinde… İçi ikircikli de olsa razı olur. Bir şans verir kendine. Tereddütlü olduğuna değil de, dikkat ederseniz kendine şans verir. Yanılıyor olmayı diler için-için. Tereddütün de, şüphesin de, kaygısın da yanılmayı arzular. İşin…
Birilerinin söylemediğini söylemek, Birlerinin uğraşmadığını uğraşmak, Birilerinin öğretmediğini öğretmek, Birilerinin sevmediğini sevmek, Birlerinin güvenmediğine güvenmek, Birilerinin inanmadığına inanmak, Birilerinin dinlemediğini dinlemek, Birilerinin emek vermediğine emek vermek, Birilerinin saymadığını saymak, Eksik olanı, yarım bırakılanı, görmezden gelineni, hiç yapılmayanı Yapmaktır. Beslemektir sahibi olduklarınla, Taşımaktır omuzlarında, Paylaşmaktır tüm hücrelerinde, Adamaktır zamanını, dikkatini, tüm gücünü ilgilendiğin aralıkta. Tek bir…
Aynısı… Olduğuna inanmak ister. Kalıp düşünmekten güven duyar. Kontrolünde olmayan koşul ve kişilerin, standart olduğunu kabul ederek yoluna devam eder. Bildiğimizden çok daha fazla olarak yaptığımız olan, en iyisini kendimizin bildiğine olan sarsılmaz inancımızla küçümseriz. Fazlasıyla Bilirken, araştırmak, Bilirken, sorgulamak, Bilirken, önemsemek, Bilirken, özerk ve yüksek standartlardakilerin varlığını kabul edebilmek …. İşte bunların hepsini kabul…
Bin esir bin esaret Yarı kapalı , kapalı ve apaçık esaretlerine esirlerin kısıtlı yaşamlarının izini sürelim. Ayak izlerinden izlerini süremeyeceğimiz kesin. Onları yuvarlarında bulmak zorundayız. Dehlizlerine girip oradan gün ışığına çıkartmalıyız. Zincirlerini kıracak da değiliz. Gerisinde geriye bırakacağız ve oldukları durdukları yerlere gerisin geriye koyacağız hepsini. Dışarıda yaşayamaz onlar. Zincirsiz çıplak, duvarsızken korunmasız, özgürken de…
Olduğu ve olduğu kadarında şahittir kendisine. Kendisinde şahit olduklarına, kendisini ekler ve haklılık bekler. Olasılıkların içerinde olan ve olabileceği kadarına şahittir. Görebildiği düşünebildiği ve kendine izin verebildiğine kadar şahitlik eder. Bir zemine oturtup kendini, şahitlik etmek için oturduğu koltuğun durduğu zemine basar. Tek zemin vardır, tek düzlem vardır, tek bir kat vardır kendi gerçekliğinde. Ayakta…