Hayatını satmak, Kaça satıyorsun? diye sorarım kendi değerini bilmeyen ve hak ettiğini alamayan insanlara. Ömründen bir gününün ücreti ne? Bir aylık esaretinin bedeli ne? Sevgin ve arkadaşlığın için ne karşılık alıyorsun? ( Bu sorunun cevabı manevi 🙂. ) Senin zamanının kime ait olduğu sorum. Senin zamanının ve senin hayatının ne kadar ettiği. Bu soruların cevaplarını…
Dünya benim için neden önemli, biliyor musunuz? Çünkü, yaşayabileceğim başka bir yer yok. Bu toprak benim için neden önemli, biliyor musunuz? Çünkü, burada doğdum. Kendimi ait hissedebileceğim başka bir yer yok. Ben neden önemliyim biliyor musunuz? Çünkü benden başka bir tane daha yedeğim yok. Değerli olanı keşfetmek… Esas keşif bu. Her insanın kendi hayatının keşfi.
Herkesin fazla harcadığı bir şey vardır. Kimi zamanını israf eder. Kimi parasını israf eder. Kimi emeğini israf eder. Kimi hayatını israf eder. Ortak olan şey, değerli bir şeyi boşuna tüketmektir.
Düşünce yapısını değiştirebilen her kişi, Zihin yapısını değiştirebilir. Zihin yapısını değiştirebilen her kişi de, Bedenini, Duygusunu, Yaşamını, Geleceğini, Çevresini, Ve hatta tüm dünyayı değiştirebilecek bir kişiye dönüşebilir. En son araştırmalar diyor ki insan beyni 45 yaşına kadar gelişmeye devam edebiliyor. Bu sürekli ileriye doğru çekilen sonuçlardan en son duyduğum. Bildiğimse şu ki; Düşüncesini değiştiren herkes…
Seni bir sembol anlatsa bu dünyada, o ne olurdu? Seni yansıtabilecek bir simge, bir eşya, canlı cansız bir nesne…, o ne olurdu? Kedi, Kalemtraş, Çınar, Aslan, … O ne olurdu? ???????? Tek simgelik bir insan mısım ki. Bir tek şey seni yansıtabilsin. Hiç bir şey olmazdı. Ya da hepsi olurdu. Söylenmesi gereken seni seninle anlatmak…
Aynı dünyaların farklı insanları. Yinede anlaşabilmek için ortak bir payda da buluşmalı. O payda, herkesin bu dünyada yaşamaya mecbur olduğu ve istediği gibi yaşamaya hakkı olduğu.
Kim birlir kaç kez geçmiştir demir at, o demirden yollardan. Demir demiri ezmiştir, İnsan da yolları. Kim bilir kaç insan aynı yollardan tekrar, tekrar geçmiştir. Geçmiştir de, yıllarını o yollarda ezmiştir
Tüm hayatını başkalarından utanarak geçirdi. Kadınların kadınlığından, erkeklerin erkekliğinden, görüşlerin sahiplerinden, başka topluluklardan, başka düşüncelerden, başka insanlardan, kontrolünde olmayanlardan, korkularından, bağlılıklarından, bağımlılıklarından, dürtülerinden, onlarla bağlantı kurduğu tüm diğerlerinden. Tek utancı kendisiydi aslında. Hak edemediği kendisine duyduğu öfkeyle var olmayışının açısında yok etmek istedi doğal olan yaratılmışlıkları. Kimsenin ve kendinin anlayamayacağı kadar düşmanıydı insanlığın ve insanlığın…