Bir umut çiftliği inşa etti kendine ve diğerlerine. Umut yetiştirecekti, o çiftlikte. Serpti toprağa , tohumları. Suladı, fideleri. Büyüdü her biri, neredeyse ürün vermeye başlayacak. Bir fırtına geldi o sıra, kasırganın adı “Terslikler ” Sildi süpürdü, tüm umutları. Çiftliğin sahibi, dolaştı yıkıntıların arasında. Yıkıntıların arasından parçalanmış bir fideyi acuçlarına aldı ve ona baktı. İçinden konuşmaya…
Üstüme devrilmiş cesedi kenara itmekte zorlanan kendim güçsüz düştü. Bir külçe kadar ağır bedenin ağırlığından ezilmiş kendimi sıyırmak istedim, nefesim yetmedi. Tüm ağırlığında çullandı üzerime. Etten, kemikten mengeyle sıkıştırıldım. Kımıldamaya çalıştım, kurtulmaya çalıştım, taşımaya çalıştım…. Ruhumu ezen bedenimle yaşamaya çalıştım. ******** Bir virüs gibi sindi üstüme. Çekmeye çevirmeye beni yönetmeye çalıştı. Küçümsedi sınırlarımı, Küçümsedi geçici…