Çok haklı olmak, ama çok çok fazla haklı olmak. En büyük gücü elinde bulundurmak. Aynı zamanda en büyük kaybedişi de elinde bulundurmak. Haksızların mevcut olması etrafta. Ama sende sonsuz haklı olma duygusu bulunması. Haklı – Haksız. Kazanan – Kaybeden. Doğru – Yanlış. Anlamsız ego oyunları hepsi.
Aydınlık yanım baktı karanlık tarafıma. Göremedi hiç bir şey. Göremez de haklı olarak. Karanlık yanım, karanlık. Karanlık yanım, gölgelerde. Karanlık yanım, kendi aydınlığımın gözlerinin görmezinde. O yüzden hatamı görmem. O yüzden kendime hiç kusur bulmam. Işığı alışmış göz bebeklerimle, karanlığımda kendime ait hiç bir şey bulmam. ????? Kendini haklı bulma, Kendini doğru görme, Kendini bir…
Müstehak sana… Sen ki akıllanmadın. Sen ki ders almadın. Sen ki ne yapıyorum ben diyerek bir kez olsun sormadın. Hak mı bana… Revamı bu insana… Ben ki bunları hak etmedim. Ben ki bir sebep vermedim. Ben ki sadece doğru olduğuna inandıklarımı yaptım. Hak mı, müstehak mı ? Reva mı, yoksa bu mu benim layığım? ******************…
Düşündüm buldum, İhanetin kitabını yazdım. Şimdi ifşaa ediyorum, okuyorum ve herkese ? İhanetim senden değil ki, Sana değil ki, Bana öylece kızıyorsun. Sana sadığım lakin, ben kendime hain. Zararı sana olsun, ister miyim… Gerçekten öylemi sandın? Ben tüm yaptıklarımı; Kendime ceza olsun, kendime ödül olsun diye yaptım. Karşı değilim ki sana, Yaptıklarım her zaman seninle…
Sende benimle olsan. Bilirim doğru olduğumu. Bilirim haklı olduğumu. Anlarım ve ispatlarım normal olanın bu olduğunu. Sende benimle olsan. Yanlış da olsam bilirim. İki yanlış bir doğrudan fazladır. Sayımız arttıkça kendimize ispatımız fazladır.
Level 1— Ret edilmişlik hisseder anlamsızca. – Bana 100 tl verir misin? +Yok, veremem. – Nasıl yani vermiyor musun? + Yüz liram yok. – Elli ver. + Oda yok. – On ver. +On var ama o da bana lazım. 🙁 ******* – Beni çok seviyor musun? + Hayır. – Neden, nasıl, niye, aşk olsun… +…
Takamülüyle Mücadelesi Devam Eder İnsanın Kendilerine tekrar eder dururlar. Maksat kendilerine öğretmek ve hatırlatmaktır. Tekamül böyledir. Tamamlanmak ister. Eksiğini bilir ve bildiğini aşmak için çırpınır. İşte bu yüzden insanlar en çok kendi meselesi olanları. En çok eksik hissettiklerini. En zayıf oldukları ve sınavlarının bulunduğu kısımları dillerine dolarlar. Söylemler başkalarına değil, kendilerine kendilerini ispatlamak üzerinedir. Sindirilmiş…
Kulaklara küpe edenlerin sözleri, bir küpenin satıcısının sattığı ürünün görülmesinin hazzını bulmayı bekler. Tutulmayı, kullanılmayı, değerli bulunmayı hak edecek gümüş ya da altın değerindeki sözleri vermiştir. Bu yüzden küpe edilmeyen, kullanılmayan, takılmayan sözler yaralar onları. Eleştirmeye başlarlar, yargılamaya, açık aramaya, haklı çıkmaya, haklılıklarını vurgulamaya emek harcarlar. Söz küpe değildir. Söylersin senden çıkar. Takan takar, takmayan…
Olduğu ve olduğu kadarında şahittir kendisine. Kendisinde şahit olduklarına, kendisini ekler ve haklılık bekler. Olasılıkların içerinde olan ve olabileceği kadarına şahittir. Görebildiği düşünebildiği ve kendine izin verebildiğine kadar şahitlik eder. Bir zemine oturtup kendini, şahitlik etmek için oturduğu koltuğun durduğu zemine basar. Tek zemin vardır, tek düzlem vardır, tek bir kat vardır kendi gerçekliğinde. Ayakta…
Radikal? Tutuculukla nredeyse eş anılan kelime olan katılaşmış kişilik yapısını ifade eden radikallik. İlimde, dinde, yaşayış da, ilişkilerde, iş yaşamında, politikada, sosyal yaşamda, gelişimde, felsefede, edebiyatta,, düşüncede, …. Her yerde herkeste olma potansiyelinde. Aslında radikallik; dediğim dediklik, tek ben bilirimcilik, benden başkalarının bildiğinde bile ben haklıyımcılık, dayanaklarının yersiz olduğu tutturmuş inatçılık, öğrenmezliği vasıf sayarlık, sorgulamazlığı…