“Kırılacak Korkusuyla” bir iliskiyi sürdüremezsin. Bu “bardaktaki suyu sakın dökme” demeye benzer. Daha çok dikkat etmeye çalıştıkça, daha çok dökersin. Sonuç olarak diyorum ki ; İlişkilerinize gerilim yüklemezseniz çok daha düzgün ilişkileriniz olur. Kendileri gibi davranabilen insanlarla olursunuz. Yönetmek ve kontrol etmek için harcamadığınız enerjiniz size kalır. Daha çok şey olur da hepsini burada anlatmakla…
Büyük Broadway showlarından ve yapay oluşmuş bize uzak dramların ağırlığından kopuk hüzünler. İçinden hayatın, kendisinden insanın. Kalplerden sızan ince bir ağrı. Okyanusun dibinde patlayan bir yanardağ. Ve söylemeye bile dilin varmayacağı derinden gelen bir hüzün. İçin içine gömülen. İçinden üzülen. Yüzündeki gülücüğün ardında gizlenen. Gerçek hüzünler.
Tatmin ve memnuniyet, doyumdan hızlıca kopan ve kendine yeni hedef seviyeler belirleyen duygular. Bu tıpkı, sonunda prim beklediğin satış hedefleri gibi. Tutturduğun anda hemen daha yüksek bir hedef belirleyip, insanı ona zorlayan. Ta ki artık yakalanması mümkün olmayan seviyeye kadar yükselen. Yine dönüp dolaşıp özüne gelelim konunun. İnsanları mutlu etme çabanız, taşıma suyla değirmen döndürmenize…
Akli-baki insan için aklını kaçırmak yoktur. Aklındakilerden kaçmak vardır. Akıllın seçimidir delilik onlar için. Akllıya her gün sorarlarlar deliye bir kez sorar bırakırlar hesabı.
Dokunduğumuz her hayat ya bir yıkım geçirmiştir. Ya da halen sallanmaya devam ediyordur. Tekrar ve tekrar şahitlik etmek, bir süre sonra hiç kıpırtı yokken zeminde sanki yer yerinden oynuyormuş hissini verir. Derdin varmış gibisindir. Yüklenmişsindir. Derdi olanın derdinden, Öfkeli olanın öfkesinden, Karışık olandan karışmış, Tereddütlerden kendine pay almışsındır. Bir zamanların ünlü filmini hatırlarsınız” çizgi ötesi”.…
Onların bilmediklerini biliyorum kendimle ilgili. Onların bilemeyeceklerini biliyorum yine kendimle ilgili. Üstelik onlar yokken de ben kendimle olacağım. Herkesi kandırabilirim belki, Ama gün gelecek, kendi yalanlarımla baş-başa kalacağım. İşte o yüzden nasıl gözüktüğümden önemlisi, nasıl olduğum. Hesabım kendimle. Sorgum kendimle. Derdim kendimle. İşim kendimle.
Para nedir bilir misiniz? Çöptür!.. Ama değerli bir çöptür. Hani şu geri dönüştürülmesi gerekenlerden. Dönüştürülmediğinde pislik olur. Kirletir ortalığı. Doğru dönüştürüldüğünde, faydalı bir araca dönüşür. hele bir okul yaptırdıysan, hele bir insanın yarasına merhem olduysan, hele bir hayatı daha kaliteli ve yaşamaya değer kılmak için kullandıysan, hele mutluluk oluşturabildiysen onunla kendine ve başkalarına… Kullanmasını bilmek,…
Sabır… Sabır… Sabır… ( Alan Profesyonellerine Hatırlatma Olsun) Hiçbir usta, üstat, öğretmen, danışman, uzman… Öğrencisinden daha fazla istememelidir. ( değişimi, gelişimi, eylemi, bilinci, algıyı, atlamayı, başarmayı, çözmeyi… ) Bu süreci ve sonra da sonucu baltalar. Öğrenci mesafe kaydedememiş ise eğer. Onu utanca boğar. Ona yardım etmek isteyenin gayretine layık olmama düşüncesi onu eksikli ve yetersiz…
Kendimize dürüst olmadığımız da yalnızca kendimizi kandırırız. Eğer kendimize yeterince samimi değil isek; Dürüstçe demeyiz ki kendimize, 🕺yakışıklı, 💃güzel… 💰zengin, 💸imkanları çok… 🎇eğlenceli, çılgın, serseri… Seviyorum …. Umduklarımızı bulur, söylediklerimizden eksik kalırız sonrasında. Ve kızarız, hem de kime? Kendimize mi? Hiç sanmam🤔
Yenilikler her zaman korkucu gelir insanların büyük bir çoğunluğuna. Tam burada öncüler, yenilikçiler, kaşifler, meraklı taze zihinler devreye girer. Onlar cesaret eder ilk. Onlar peşlerinden dizi dizi römorkları çeker. Kalabalıklara cesaret verir. Korkuların kırılmasını sağlarlar. Öncüler dünyamız için varolması gerekenlerdir. Onlar kalıpların ötesinde olan insanlardan oluşur. Hani “bu çocuk kime benzemiş bilmiyorum” dediklerimizden.