Aynısı… Olduğuna inanmak ister. Kalıp düşünmekten güven duyar. Kontrolünde olmayan koşul ve kişilerin, standart olduğunu kabul ederek yoluna devam eder. Bildiğimizden çok daha fazla olarak yaptığımız olan, en iyisini kendimizin bildiğine olan sarsılmaz inancımızla küçümseriz. Fazlasıyla Bilirken, araştırmak, Bilirken, sorgulamak, Bilirken, önemsemek, Bilirken, özerk ve yüksek standartlardakilerin varlığını kabul edebilmek …. İşte bunların hepsini kabul…
Kulaklara küpe edenlerin sözleri, bir küpenin satıcısının sattığı ürünün görülmesinin hazzını bulmayı bekler. Tutulmayı, kullanılmayı, değerli bulunmayı hak edecek gümüş ya da altın değerindeki sözleri vermiştir. Bu yüzden küpe edilmeyen, kullanılmayan, takılmayan sözler yaralar onları. Eleştirmeye başlarlar, yargılamaya, açık aramaya, haklı çıkmaya, haklılıklarını vurgulamaya emek harcarlar. Söz küpe değildir. Söylersin senden çıkar. Takan takar, takmayan…
Dört ölümcül günah; Suçlama, Eleştirme, Aşağılama, Yargılama… Bu cümle, tabi ki işin geyik kısmı. ********************* Yazar Notu: Tam “üretmek” başlıklı yazıyı yazıyordum ki, duymadığım bir telefon araması olduğunu fark ettim… Geri döndüğümde, telefondaki ses, – “ Siz açmayınca bende başka yerden randevu aldım”, dedi. Böylesi bir cezalandırmaya maruz kaldığımdan ve diğerlerinden birisin aşağılanmasına hedef tutulduğumdan…