Elde edecekleri sonuçların pazarlığını yapanları anlamıyorum. Elinde olan hiç bir şey yok iken. Elde edeceğini az bulan ve sorgulayan insanlar için şunu söylemek isterim. Azla yetinmeyen, çoğu bulamaz. Onları anlıyorum aslında. Onlar kendilerine verilen vaatler ile çözümün koşulsuz sorumluluğunu, birisi üstlerinden alsın istiyorlar. Ama kendisi değişmek ile ilgili hiç sorumluluk almak istemeyen kişileri, anlamak istemiyorum…
Zaman her şeyin ilacı değil. Bazı şeyler insanın kendi elinde. Zamana bırakarak değiştirmek, mümkün değil.
Hikaye o, Eskidendi, Biri seni öpünce prens olmayacaksın. O kurbağa sen değilsin. Zaman, o zaman değil. Bu senin gerçeğin değil. Kurbağasın sen ve öyle kalacaksın. Kabullen artık. 🙃🙃🙃🙃🙃 Doğruları söylemek, her zaman duyanın canını yakar.
İnsanın bir yaratılışı var. Neysek oyuz. Ta ki biz bunu değiştirmeyi çok arzulayana kadar. Sınavımızda bu. Geliş amacımız bu. Mücadelemiz bu. Ya da Tam tersi, Olduğumuzu korumak. Değişmemek, Kirlenmemek, Bozulmamak. Kendimizle hesabımız var, o da bu yüzden. Mizacımızla mı kalmalıyız, yoksa ona karşı mı durmalıyız? Bunun cevabını bulduk mu işte yolculuğumuz o zaman başlar. Haydi…
İnsanlar hata yapabilir. Hatalı olduklarını görebiliriz. Yanlışlarını yüzlerine vurmak. Onları utandırmak. Onlara kızmak. Ve hatta karşılarına geçip düzgünce anlatmakta bir işe yaramayabilir. Yetişkin bir insanı değiştirmek ve etkilemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu değişim ancak belirli koşullar altında oluşan ender bir fırsattır. Bu fırsat, kişinin kendi alacağı bir karar ve devamında kendi isteği ile birleşmiş…
Asil hayvandır at. Güçlü, duygusal, bağlı, tutarlı ve yararlı. Özgürken görkemlidir. Savrulan yelelerinde rüzgarı, Terli bedeninde gayreti, Güçlü bacaklarında hayatı izlersin. Yinede ona gem vurmak esir etmek istersin. Özgürlük ve asaletin sahibi olmayı dilersin. Asil hayvandır at.
Tabloda olduğu gibi kodlanır. Bu yüzden değişim – Geçmişle geleceği bu günde bağlayıcı olmalıdır. – Bütünlük oluşturacak, tüm oluşturucularını kapsayacak ve üzerinde çalışacak nitelikte olmalıdır. – Kalıcı olmaya yetecek tekrar ve süre müddetince peşinden gidilmek zorundadır. Değişim, – Düşünsel – Davranışsal – Nörolojik – Kimyasal – hormonel – Duygusal – Tüm bedene hücrelere işleyecek kadar…
Değişmek başka bir şey. Değiştiğini düşünmekse bambaşka. Değişimi sağlamanın ne kadar güç bir iş olduğunu deneyimleyerek öğrendim. Gerçek bir değişimin kendine has mekanizmaları var. İnsanın kendi doğasının mecburiyetleriyle belirlenmiş kurallar. Birincisi inanç ve karar ya da koşulsuz gereklilik veya çaresiz mecburiyet. Bir başkası zaman kıstası. Bir diğeri savunma mekanizmaları direnç kişilik yapısı ve ego. Bir…
Fark etmek zaman alır, kabullenmekte öyle. Değişmek, onun içinde zamana ihtiyaç var. ” Beklemeye zamanım yok , tahammülüm kalmadı daha fazla zaman kaybetmeye der” Otuz yıl derim, kırk yıl derim… Bu ana, bu cümleyi kurana kadar otuz yıl geçirdin. Akıl terazinde tüm yaşamını bir kefeye, şu anını diğer kefeye koyacaksın ve bir anda her şeyi…
Çünkü değişimin en büyük düşmanı yine insanın kendisidir. İnsan kendisiyle kesin ve keskin bir şekilde savaşamaz. Sürekli olarak kendi içerinde çatışma halinde bulunamaz. Bu varlık sebebi ile uyumsuz bir tavır olur. Böylesi bir zorlamada, Değişime ihtiyacı olan kendisi ve değişime direnç gösteren kendisi aynı bedende yaşıyor ve kendi sahip oldukları için savaşmaya devam ediyordur. Öncesinde…