Fabrika ayarlarımız olsa ne iyi olurdu. İşlemi gerçekleştiriyorum. Onay veriyor musunuz? Dese.. Bir kez daha sorsa sonra. Bu işlem ana ayarlarınıza dönmenizi sağlayacaktır. Diğer tüm dosyalarınız silinecektir. Emin misiniz? EVET HAYIR Geçmişi olmayan bir insan? Olur mu? Olmaz mı? Siz artık siz, Olur musunuz? Olmaz mısınız? Eğer Reset tuşuna basmış iseniz. Yani İlk –EVET- ‘e…
Bir parça iş verin ona, ondan destek isteyin. Basitçe sana güveniyorum deyip bırakın. Yaptığı kadarını yapsın, yaptığı kadarından memnun olun. Ama memnuniyetinizi abartmayın. Çok iyisi olmayacak muhtemelen, sabırlı olun. Yaptıkça gelişecek, sorumluluğunu alacak. Sorumluluğunu aldıkça daha iyisi için çabalayacak. İşte o zaman sizden yardım isteyecek. O zaman önerin bir şeyler. Ama yine dikkat edin, sakın…
Soruyorlar, neden yazıyorsun? Ya ne yapacaktım. Tutup içime mi atacaktım. Susup mu saklanacaktım. Düşünmeyecek üretmeyecek miydim. Parasıyla mı satacaktım her deneyimi. Kalabalıklarda kaybolup gölgelerde uyuyacak, kumsal kumsal gezip kap kara olana kadar kendimi mi yakacaktım. Kimseye yazmıyorum. Sorana cevap. İhtiyacı olana yazıyorum, bir faydam olursa menfaatim bu yalnızca, bana eklenecek bir sevap. Bencilim anlayacağınız.😀
İddialı olmayacaksın arkadaş. İddia etmeyeceksin abartarak. Gel demeyeceksin herkese. “Ne olursan ol gel” demeyeceksin öyle boş keseden. Sanmayacaksın öyle kendini Mevlana. Bir tek sensin ve herkesten yalnızca bir tane. Kendin olacaksın ve kendinle anılacaksın. Huyunla huysuzluğunla. Olduğun ve olmadığınla. Saçma diyecekler belki sana. Diyojen gibi ayyaş bir deli zannedecekler belki seni. Sokrates gibi bilmek isteyeceksin,…
Dün ay tutulması vardı. Etkiliyor insanları sanırım. Kaygılı, gergin, öfkeli kılıyor sanki. O bir şey değilde, Sürekli tutulmuş insanlar var. Onlar aydan daha pis etkiliyor insanları. Öyle tutulup kalıyorsun. Bu, insan tutulmasına tutulmuş insan git-geli. 😀
Hani, tam da ucuna kadar gelmiş ve oraya saplanmış. Üstelikte, orada kırılıp da kalmış bir okun ucu. Kalbinin ucuna yaslanmış, çıkartmaya çalışırsan kalbin patlayacaktır. Beyninin bir kenarında, çekersen sönecektir tüm ışıkların. Omuriliğine dayanmış çıkartmaya çalışırsan sinirlerini parçalayacaktır. … da Orada bırakırsan onunla yaşayacaksın. Böyle hayatlarımız var aslında. Yerinden oynatmadığımız oklarımız ve üstü örtülü yaralarımızla devam…
Gül ’düm soldum. Demir ’dim paslandım. İnsan ’dım yaşlandım. Demem o ki, her şey geçer.
Suçluluk, utanç ve korku yükleyin ki çocuklarınıza. Onları kendilerini kurtaramayacakları acılara mahkum edin. Mesela, 🕷Sürekli namusa vurgu yapın. Kadın olmanın kirlenmek olduğunu kazıyın zihinlerine. Onları vajinismus hastası yapın böylece. Utanç duymalarını sağlayın, kadın olmalarıyla. Koştura koştura evlensinler aklanmak için ve son hızda anne olsunlar hak ettikleri saygıyı bulmak adına. 🕷Erkekliklerine vurgu yapın. Hani onlardan duyduğunuz…
Doktordun, öğretmendin, pilottun. Çaktın selamı asker, Salladın elini gezgin, Savurdun saçını artist olmuştun. Şimdi çoktan unuttun. Olduklarınla kendi uyuttun. 💅💅💅💅💅💅 Ellerinden kaçırdığı hayalleri uçup gittikçe hepsi bir bir unutulur. Unutuldukça, önemsizleşir. Kaybetmeye alışır insan. Kaybetmiş gibi de hissetmez sonradan. Tomurcuk değildir artık. O hayal onun da değildir. O gelecek, hayalci bir çocuğundur. Geçmişte yaşamış tomurcuğun,…
Çözümlememek, anlaşılamamak… Gizli kazanımlarımızdan bir tanesi. Kompleks kişiliğimizi ve eşsiz yaşantımızı simgeliyor. Artık biz alelade birisi değiliz. İyi ya da kötü olsun, sahibi olduklarımızın anlaşılamıyor oluşu bizi var ediyor. Biz artık kimseye benzemeyen, eşi benzeri olmayan birisi oluveriyoruz. Ve, “Kimse beni anlamıyor” Şikayeti gibi gözüken, aslında kendimizle övündüğümüz birisi oluyoruz.