Biriktirmek, Hani birikimleri arttırmak ve sanayimize kaynak oluşturmak gündemdi bir zamanlar. Sonra anlaşıldı ki, tek birikim sermaye değilmiş. Yetişmiş insan faktörü olmadan sermeye tek başına yol alamıyormuş. Sonra insanda birikime başlandı. Birikim bilgi birikimi olarak adlandırıldı. Bilgi birikiminin de yeterli olmadığı bugün ortaya çıktı. Bu gün yaratıcı, üretken ve idealleri olan insanlar olmadan sermaye ve…
“Severler güzeli genç ise, zarım gelir pencüse” Zarlar gençliğine atılır ise sevilmek için hep gelmen gerekir pencüse (5:3). İlişkilerimizle kumar oynamak onu belki daha heyecanlı tutar. Ama kumarda kazanılan kumarda bırakılır. Masadan en sonunda genelde cepler boş kalkılır.
Büyük sözlerin küçük insanıyım. Belki de, tam tersi… Küçük sözlerin büyük insanı. Sözsüz iletişimin eşsiz uzamanı bile, ben olabilirim. Kelimelerin oynayanı ve o oyunların kahramanı, Lafla peynir gemisini yürüten ve gemisindeki havanda, kelimeleri havanda döven. Boş boş konuşan, Boşa konuşan, Boş olana konuşan, üçü ve üçünden birisi de olabilirim. Anlaşılan ben her şey ve herkes…
Lastik top gibidir bazı insanlar. Şişirirsin büyür genişler şekli değişir ve muazzam şekiller alır. Ama havasını indirdiğin de ilk şekline kendiliğinden döner. Yani, ⚽️İçinizi havayla doldurmayın. 🏀Boş laflara kanmayın. 🏈Gazla çalışmayın. ⚾️Kendinize dürüst olun, kimsenin olmadığı kadar. 🎾Zamanınızı boşa harcamayın. 🎱Karekterinizi sağlamlaştırın. 🏐Doğru insanlarla temasta kalın. 🏉Ve daha bir çok şey yapın. Ne yaparsanız yapın…
Sıfır kilometrede bilincim var dedi. – Acenta yani, dedim. Evet dedi. – İyi o zaman, dedim. Şuraya nasıl giderim, dedi. – Aman, dedim. – Sakın seninkini kullanma, acentası bozulmasın. Atla şuradan bir dolmuşa o seni istediği yere götürsün.
Senden ve sendekilerden sandıklar dolusu biriktirdim. Sandıklar dolusu hatırlar biriktirdim. Sandıklar dolusun hikayeler, Sandıklar dolusu mutluluklar, Sandıklar dolusu üzüntüler biriktirdim. Bir ömür biriktirdim. Bir tek hayallerimi biriktirmedim. Onları biriktirseydim bu gün sandıklarım onlarla dolu ama hayatım boş kalırdı. O yüzden onları tüketip diğerlerini biriktirdim.
Siyaseten yaşadı. Rutin bir şekilde öldü. Ne gelişi ses getirdi. Ne yaşayışında yer kapladı. Ne de yokluğu geride bir boşluk bıraktı. Yaşarken ağzında hep bir cümleyi çiğnedi. “Dolu-dolu yaşayacaksın hayatı.” Dolu yaşamayı, kendi başına yer kaplamak sanmıştı. Hayata iz bırakmanın, onun üzerinde yer kaplamanın, Hayata anlam katmanın yolunun; Aldıklarından değil de, ona verdiklerinden olduğunun farkına…
Rahatla, Hafifleyerek kendini yalın boşluğa bırak. Gör ve izle. Dinle, Havasız boş ve bomboş boşluğun içinde. Telaşında, görmeye fırsatın olmayanı keşfet. Unuttuklarını hatırla, Bilmeye ve bulmaya fırsat bulamadıklarını ayıkla, Sessizlik ve boşluğun içinde belirsizin netliğine uzan. Uzaklaştıkça, yaklaştığın anı bekle. Cevaplar olmayabilir, ya sorular. Buldukların olmayabilir, ya bulman gerekenler. Gördüklerin olmayabilir, ya görmen gerekenler. Yaptıkların…
Merkezinde çalışmak vardır. Etrafına, niyet kimin içinse işte onlar dizilir. Bilir insan boş durmaması gerektiğini. ve Hiçbir canlının boş durmadığını. Niyetini kaybeder bazen. O zaman niyetleri için değil, başkaları için çalışmaya başlar. Para için, patron için, geçim için… Çalışmak gerekir her zaman. Bilir insan üretmesi gerektiğini. Bir karınca nasıl bilirse insanda öyle bilir ama Unutur…
Camın kenarında boş bir koltuk durur. Bir yastık ve boş bir koltuk. Diğer koltuğa bakar yüzü. Karşısında bir koltuk daha durur. Onun yönü camdan dışarı doğrudur. Oturur o koltuğa ve yolunu bekler. Bekler ki, gelsin. Gelsin ki, koltuğuna otursun. Otursun ki, gözlerine baksın Ondan ki, o koltuk öbürüne bakar. Sırf bu yüzden öbür koltuk, camlarda…