Bize yapılmasından en çok rahatsız olduğumuz şeyleri, fark etmeden yapmaya başlarız. Alt bilinçte işleyen mantık basittir… “Bizi rahatsız edebilen, bizim üzerimizde etkili olup bizi savunmasız bırakan her eylem etkin bir yaklaşım olsa gerektir.” Bu bakış açısı bilinçli bir eylem değil, kendiliğinden bir kopyalama davranışıdır. Kendiliğinden öğrenme, maruz kalarak öğrenme, asimile olma, benzeme, örnek alma, aile…
Sıkıntılar üstü üste biriktiğinde. Her şey birbirinin üstüne, tersin üstü devrildiğinde. Çareler çare olmaz iken. Çözümler bunları çözmez iken. Bildiklerimizin hiç birisi o anda işe yaramaz olmuşken. Hareketsizce kalıp geçip gitmelerini beklediğimiz zaman olur. Buna; çıkar yolun olmadığı, çıkışlarında bizi mutlu kılmadığı, depresif ümitsiz bekleyiş diyelim. Ve oturup her şeyin kendiliğinden çözülmesini bekleyelim. Oldu mu…
Sorumlarımızı bağırıp çağırıp kavga ederek mi çözmeye çalışıyoruz. Geri çekilerek kaçarak veya küserek mi üstesinden gelmeye çalışıyoruz. İkna ederek, suçlayarak, acındırarak, yalan söyleyerek, aşırı yüklenerek, telafi ederek, baskın çıkarak, görmezden gelerek, parayla, korkutarak, vicdanlara oynayarak, ….. binlerce stratejik hayatta kalma ve ilişkileri sürdürme modelinden bir yada bir kaçını kendiliğinden temel modelleri arasına alır her insan.…