Doğa Ana

Azrail’e verilmiş özü vardı. Söz bu ya verildiyse, tutulmalıydı. -“Söz” dedi, sana bir can borcum olsun. -Vereceğim, dedi. -Vadesinde ödeyeceğim. …. Gel zaman, git zaman… Bir tohum oldu, bir fide oldu. Yeşerdi hayat oldu. Can oldu, cana değdi. Hayat oldu, hayat verdi. Geldiği bu dünyadaki her şeyi canından çok sevdi. Onlarda, onu sevdiler. Üstelikte, canlarından…

AZRAİL GÜLÜMSEDİ

Anladı ki zaman geldi. Sona hiç bu kadar yakın olmamıştı. Gülümseyemedi… Korku iliklerine işleyerek aklını ondan aldı. Her şey bitecek ve sonlanacaktı. Hiç böyle bir şeyle karşı karşıya kalabileceğine ihtimal vermemişti. Biliyordu elbet, herkes gibi o da bir gün gidecek ve her şey sonlanacaktı ama bu farklıydı. Ensesinde ölümün soğuk nefesini ilk hissettiğinde kanı çekilmiş,…