Yaşarken, büyük bir sınav verdiğimize inanırız. Halbu ki sınavın, Soruları bellidir. Cevapları bellidir. Yaklaşık olarak biliriz. Geçer not alıp almayacağımızı. Yine de büyük bir sınav verdiğimize inanırız. Anlatmak istediğim şu. Tüm bu gösterişe, Mücadele verdiğimiz görüntüsüne, Kontrol bizde imajımıza, rağmen, Boşvermiş ve kaderciyiz.
Sanat ? duygusal dünyanın bir yan ürünüdür. Üretken, yaratıcı, esnek, uyumlu, çok yönlü, düşünen ve sorgulayabilen, hisseden olmak gibi zihinin entellektüel yetilerini canlandırır. Bu sayede insan güncel çağdaş ve yenilikçi kimliğine kavuşur. Sanatsız kalmış insanlar gibi, sanattan uzak kalmış toplumlarda kendi karanlığında ister istemez boğulur ve kitlenir. Çünkü sanat; insanın hallerinin, duygularının, düşünce ve yaşayışlarının…
Seni bir sembol anlatsa bu dünyada, o ne olurdu? Seni yansıtabilecek bir simge, bir eşya, canlı cansız bir nesne…, o ne olurdu? Kedi, Kalemtraş, Çınar, Aslan, … O ne olurdu? ???????? Tek simgelik bir insan mısım ki. Bir tek şey seni yansıtabilsin. Hiç bir şey olmazdı. Ya da hepsi olurdu. Söylenmesi gereken seni seninle anlatmak…
Gül kırmızı, dikeni batmış el kırmızı. Kan kırmızı, sen kırmızı. Kalp kırmızı, aşk kırmızı. Ağlamaktan göz kırkımızı. Giydirmişler üstüne kırmızı, Demişler bu kız neden kırmızı? ?????? ( bir de kırmızı paylaşımı yapalım dedik) ??????? Kırmızı hayatımızda çok güçlü bir simge ve dahil olduğu her şeyin etkisini yoğunlaştırıp güçlendiriyor. Öfkeyi , aşkı, acıyı , şehveti, açlığı,…
Tok, açın halinden. Evli, bekarın derdinden. Kimse, kimsenin dilinden anlamaz. Halbuki herkes anlaşılmak ister. Mevcut sıkıntının çözülmesinden bile büyük bir ihtiyaçtır anlaşılmak.
Onlardan kusursuz olmalarını bekliyoruz ya. Yanlışlar yapıyorlar, kusurlu tavırlarıyla bize bir şeyler yaşatıyorlar ya. Hani eksik bıraktıkları oluyor. Bir de ısrarla düzeltmedikleri. Bu da yapılır mı, bunu nasıl yaptı diyoruz bir zaman sonra. Anne babalarımız, aile bireylerimiz, kardeşlerimiz, eşlerimiz, arkadaşlarımız dan bekliyoruz. Özenmelerini istiyoruz; Kendilerine kimliklerine yaklaşımlarına ilişkilerine ve yakın olduklarına, bizlere. Bunu istisnasız ve…
Hiç kimseyi kaderinin elinden çekip alamazsın. ?Ta ki o kimse elini uzatıp alınmak için çabalamadıkça. ?Ta ki o kimse bunu kalpten dileyemedikçe. ?Ta ki o kimse bunu dualarında istemedikçe. Bazen, ?Kaderlerine giden insanların akıntıda sürüklenişlerini izlemek zorundasın. ?İznin olmayanı gözlemek zorundasın. ?Elinde olmadığını da anlamak zorundasın.
Senin gibi olsun istedim. Sonsuz, Sevgi dolu, Neşeli, ve sıcak… Benim gibi oldu. Kısıtlı, Donuk, Huzursuz, ve nekbet… Seni, benle anlatamadım kelimelerde. Kalemimden, karanlık yazılar çıktı. O zaman…Seni, senle anlatmak. Seni, sende yaşatmak gerek dedim. Anlatmaktan vazgeçtim. ********* Her kalem, kalemi tutanın dünyasından yazar. Her kelime, konuşanın kendisinden dökülür. Her bakış açısı, kişinin kendi varlığının…