Düşünebilen insanlar her zaman tehlikelidir. Sorguluyor olmaları, onları tehlikeli yapar. Oysa düşünemeyen insanlar öyle midir? Onlar her söylenilene, inanır. Onlar her söylenileni, Soru sormadan yaparlar. Dedim ya, düşünnen ve sorgulayan insanlar tehlikelidir.
Duygularla yoğrulmak, hayatın içinde kavrulmak. Sonra bunları, sistematize ederek bir tarif haline dönüştürmek. Yaptığımız bu. Kendi hayatımızdan ve başka hayatlardan dersler almak. O dersleri sindirmek ve özümsemek. Onları tekrar uygulanabilir sistematik bilgiye dönüştürmek. Bu bir yaşama bakış biçimi. Zaman artık, 7/24 hayat keşfetmekle ve 7/24 hayat bunları sunmak ve paylaşmakla geçiyor. Tam zamanlı yaşamak bu.…
İnsanlar ile çalışırken; Sözlü olmayan mesajları anlamak. Kelimeler bir insanın reklam filmi gibidir. İnsanların tanıtımı ile, gerçeklikleri her zaman örtüşmeyebilir. Bu kasti de olabilir. Kişinin, kendisini yeterince tanımıyor olmasından da kaynaklanabilir. Bu durumda; – Gözler kişiyi anlatır. – Hareket ve mimikler kişiyi anlatır. – Bilgi chakra ve aurası üzerinden okunur. – Sezgisel olarak hissedilir. (…
Dünyada oluşunun nedenini anlamlandıramamak, ciddi bir sorundur. Bu belirsizlik, sessiz ve derinden zehirler insanı. Öncesinde arayış olanlar, sorasında çırpınış olur. Kaybolur insan, kimi zaman. Böyle zamanlarda, umutsuzluk bulur onu. Boşvermişlik olarak adlandırılan, derin bir uyku serilir üzerine. Sürüklenmektedir, hayat akıntısında… Uyanmalıdır, uykusundan. Uyanmalı ve kulaç atmaya başlamalıdır. Kendi varlığının anlamını bulmak için mücadele vermelidir.
Gel gel diye, beklerim seni. Kel, el diye yoklarım seni. Hem sever, hem zorlarım seni. Zordur beni anlamak. 🚶♀️ Bir güler, bir ağlarım. Hem sever, hem durduk yere kızarım. Zordur beni anlamak. 🚶 Fazla gelirsin gözüme. Eksik kalırsın gönlümde. Hem ol, hem olma isterim. Zordur beni anlamak. 🚶♀️ Beni mutlu etmek kolaydır. Muzsuz olmak için…
İşte o zaman, bir tek kendiniz kalır elinizde. Kendimizle ilgilenmek ve kendimizi geliştirmek bireysel değerimizdir. Tüm yaşam zengilimizin içinde, fakir kalmamak zorundadır.
Felsefeyi, felsefe yapmak sananlara, Felsefe düşünme sanatıdır. Hani şu farkındalık, bilinci eğitmek, esnek düşünmek, kişisel ahlak, kimlik oluşumu, yaşamımıza hakim olmak konuları var ya… Hani kendimizi bulmak, içimize dönmek gibi seylere uğraşıyoruz ya… Hani hayatımızı değiştirmek ya da şekillendirmek arzusundayız ya… Hani, hani… Pek çok haninin temelleri sağlam olmalı işte. Hani diyoruz ki, havada asılı…
Bir zamanlar suya koşan kaplunbağalar gibi, geleceğimize koşan bizlerdik. Kimimiz kumsalda kaldı, kimimiz suya vardı. Kimimiz suda hayatta kaldı, kimimiz çoktan geride kaldı. Yine de biz yolumuza devam ettik. Sonradan anladık ki bu hayat mücadelesi.
Seni sadece sen olduğun için kabul edecek birini ararsın ya, işte bu gerçekçi değildir. İnsanlar senin işinle, yaşam şekline, yaşam standartlarında, hayat alışkanlıklarında, kurduğum temas biçimleri ile yani kendini onlara gösterdiğin şeklinle birlikte kabul ederler ya da etmezler. Sırf seni sen olduğun için ve sadece sen olarak kabul eden kişi, sadece çekirdek aile bireylerin olabilir.…
Verdiğinin çok fazla bilincinde olup da, Aldığını bir o kadar değersiz bulana BENCİL denir. Alsa da almasa da, hiç bir şekilde değişimdeki payına karşılık vermek istemeyense PİNTİ’dir. Bu mal para için geçerli değildir sadece. Zaman, emek, değer, sevgi, hak, haklılık, güven, yakınlık… Pinti, pintidir Bencil, bencildir. Huy, huydur. Karakter, karakterdir. Ne huyu değişir insanın kolayla,…